The Tale of Spirit

Chapter Fourteen

"Ma!" I helped my mom to carry her stuffs.

"Kamusta anak?" Tanong saakin ni mama

"Ayos lang ma, papasok na sana ako kaso bigla kang dumating," sambit ko sa kanya, inilagay ko 'yung gamit niya sa loob ng kwarto niya.

Pinagmasdan ko ang loob nito, nakita ko ang isang picture frame nila mama't papa, napangiwi na lang ako.

"Ma mag pahinga ka na, papasok na ko sa school baka malate na ko," isinukbit ko na 'yung bag pack ko.

Paglabas ko sa bahay, I gulped when I saw Rin, I felt my knees tremble. Nag flash back sa utak ko 'yung nangyari nung sabado.

He gave me a genuinely smile, it makes my heart to skipped beat.

"Anong ginagawa mo rito?" I calmly asked.

"Ipagpapaalam ka sa mama mo," walang pakundangan na pumasok siya sa loob ng bahay. Kapal ng muka ah!

"Good morning po Mrs. Javier," he happily greeted my mom.

"Oh iho, bakit napadalaw ka rito?" Ngiting tanong ni mama.

"Ipagpapaalam ko lang po si Mika for our trip in subic, field trip po ito ng PA," he's lying anong field trip?

Field trip sa subic pa? pwede namang sa Luneta na lang.

"Kailan ba iho?" Tanong ni mama

"Ngayon na po," now na? Teka hindi naman siya excited?

"Teka! Bakit ngayon na agad?!" Tanong ko

"May training tayo roon," bulong niya saakin.

"Bakit doon pa? Pwede namang sa school na lang, anong kaartehan ito? Paki explain loveyou!" Bulong ko rin sa kanya.

He chuckled, "love you too," he whispered and he winked at me.

"Yay! Ang sweet niyo ah!" Pang aasar ni mama saamin, feeling ko namula naman ako nang husto.

Rin smiled at my mom in response,"packed your things, I'll wait for you outside."

"Anak ikaw ha! Dakilang hokage ka na!" Pinalo ako ni mama sa balikat, seriously siya 'yung kinikilig eh! Hindi ako.

"Kailangan maganda ka anak ko," my mom cupped my cheeks.

"Maganda na ko ma," inalis ko 'yung kamay niya sa pisnge ko.

Dinamba ako ni mama ng yakap and she kissed me on my cheeks, "dalaga na ang anak ko, may manliligaw na."

"H-hindi ko po—!" I paused at the middle of my sentence when my mom said something weird.

"Sana hindi ka niya saakin kunin pagdating ng panahon," she gave me a sad smile.

"Anong sinasabi mo ma?" I asked her with my voice full of curiosity.

"W-wala maghanda ka na ng gamit mo, hinihintay ka ni pogi sa labas," she left me with my mouth hanging.

Kunin nino? Bakit niya ako kukunin? Why is this happening? All those strange scenarios I don't understand at all it's too cumbersome to understand. My peaceful life turns into hell!

I shook my head to prevent myself to think more. I packed all the things I need, pang isang linggong gamit na ang dinala ko.

Paglabas ko ng bahay, "hindi naman buong bahay niyo dala mo?" Tanong saakin ni Rin

I frowned at him as a response, "ingat kayo! Mika pasalubong ko!" Sigaw saakin ni mama

Sumakay ako sa loob ng kotse niya, "oo ma ako ng bahala," kumaway ako kay mama sign as bye.

Nang hindi ko na matanaw si mama, I face him with a questionable expression.

"Explain everything, I want to hear the real reasons of yours Mr. Houtaru," I crossed my arms, I gave him a looked of a commander like him.

He looked at me and he laughed so hard.

"What's so funny?" I raised my eyebrow.

"Your face look so cute," he said, that makes me so flatter.

"Seryoso Rin," I said in command tone.

"Yes ma'am," dahil naka red light ang traffic lights it means naka stop kami. Kumuha siya ng ilang strands sa buhok ko at inamoy ito.

"Your red hair, I really like it, I love this sweet scent."

I bit my lower lip to prevent myself to scream, why? Oo kinikilig ako!

Inilapit niya saakin 'yung muka niya, I closed my eyes for anticipation for him to kiss me, narinig ko 'yung tunog ng seatbelt.

"Don't forget to fasten your seatbelt," nilayo niya saakin yung muka niya. I saw him teasingly smile, I hid my face, feeling ko ang pula-pula ko.

"Don't hide your adorable face, para ka ng pizza sauce sa pula," he chuckled happily.

Nang nag green light, he started the engine, kung maiinlove ako kay Rin paano na?

"Papuntang school 'to ah!" I looked outside at nakita kong kumakaway si Mei.

Hininto ni Rin yung kotse.

Nauna akong bumaba dahil pinark ni Rin 'yung kotse niya sa parking lot.

Hinila ni Mei ang buhok ko pero hindi naman ito masakit, pero ano hindi ako gaganti? Sinabuhutan ko rin siya. Kaya ang ending nag away nanaman kaming dalawa.

"Stop the two of you!" Inilayo ako ni Rin sa kanya. He wrapped his hands around my waist, my heart pounded fast at his sudden action.

"Nauna na sina general panot," sambit ni Mei habang sinuklay niya ng kamay niya 'yung buhok niya.

"Let's go," naunang maglakad saamin si Rin. Para kaming buntot na nakasunod dito. Thank God inalis niya na 'yung kamay niya sa bewang ko.

"Mei—" she cut my sentence.

"Call me Erika, we're not blood related for you to call me Mei."

May ganon? "Erika, where are the others?" I asked her.

"Nauna na sila, at isa pa roon tayo sasakay sa private plane ni commander Rin," she excitedly said.

Inalalayan kami ng mga alalay ni Rin pasakay sa private plane niya. Siya na mayaman, siya na may private plane.

Nakakalipad naman ako eh! 'Di nga lang pwedeng ipaalam sa kanila kung hindi patay na ko.

Mga ilang sandali lang naramdaman ko ang pag-angat ng eroplano.

Busy si Rin sa pagla-laptop lintek na makatulog na nga lang.

Rin's Pov

"How was your investigation?" biglang tanong saakin ni Mei.

I looked at her coldly, "kailangan ma-scan ang spirit of fire para malaman ang identity niya," sagot ko.

"What will you do kapag nakilala mo na siya?" natigilan ako sa tanong niya.

"Will you kill the spirit of fire once na makita mo na siya?" tanong nitong muli.

"I will kill the spirit of fire with my own bare hands."

Tumango siya saakin, napako ang tingin ko kay Mika na mahimbing na natutulog.

I smiled, she looks so fragile kapag tulog dahil kapag gising akala mo bato sa sobrang tigas.

Hindi na ko papayag na may mawalan pa ng buhay dahil sa mga spirits.

I live in this world to avenge my father.