The Tale of Spirit

Chapter Seventeen

She pointed her sword at me, her dark eyes became more darker. She stared at me with no expression written on her face.

I gulped, is she going to kill me? Gagawin niya ba kong instant pork chop?

She's going to wield her sword at me, I shut my eyes, after a few seconds. I opened my eyes because I feel nothing.

"Para safe," sambit niya

Binitawan niya ang sword niya at parang bula na nawala ito. I'm so confused when she said that, anong para safe?

"Your mecha suit," she pointed her index finger at my body. Tinignan ko ang sarili ko, bakit naka-undies lang ako, I hid my body from her by covering it, but it's useless dahil hindi kayang matakpan.

"It has a connection with that hologram idiot girl," she groaned

"What did you do to my CA-unit?" I asked her in irritated tone.

"I tore it into pieces," she said innocently. Lumapit siya saakin unti-unti, sinakal niya ko at naramdaman ko ang pag-angat ng katawan ko.

Ang lakas naman ng babaeng ito. Hindi ako makahinga.

"Why are you with them?" She asked. Engot ba siya how am I suppose to answer kung sakal sakal niya ko. f**k uso common sense.

She became more violent, mas hinigpitan niya ang sakal niya saakin. I held her hand, pina-apoy ko ang dalawang kamay ko para mapaso siya.

Nabitawan niya ko at bumagsak ako sa lapag, sakit ng balakang ko ! Mas masakit 'yung leeg ko. Ubo ako nang ubo, ikaw kayang sakalin.

"You moron! Why did you do that?" Nagsimula siyang magdabog, seryoso spirit ito bakit isip bata? She acts like a spoiled brat.

"Sa tingin mo masasagot ko ang tanong mo, eh sinasakal mo ko 'wag kang tanga!" I groaned, I hate stupid people ako pa sinabihan niyang moron.

She pouted her lips and she frowned. I raised my eyebrow and looked at her, fuming.

Ako magpapatalo sa mga kapwa spirit ko, never! Buong buhay ko lumalaban ako!

"Ako muna pwede, sasabihin ko ang lahat ng dahilan manahimik ka lamang lintek ka!" Nakaka-high blood ang isang ito.

"But first siguraduhin mo munang walang nakikinig saatin, isama mo ang satellite baka makuhanan tayo ng video, patay na!" I rolled my eyes, this girl is getting on my nerves.

"I already destroyed it," she said calmly.

"Sure ka?" I asked with disbelief in my voice.

"Yes! Sinira ko na, pagdating na pagdating ko rito sa earth," she rolled her eyes. Dukutin ko 'yang mata mo eh!

"How am I suppose to believe that?" Just to confirm na totoo ang sinsabi niya.

"Oo nga ang kulet mo eh!" Sigaw niya, fine maniniwala na ko.

"I am the spirit of fire, nasama ako sa PGF dahil sinali ako kasi daw secret lang 'yun, kaso nakita ko sila one time kaya tinakot nila ko na kapag hindi ako sumali makukulong nanay ko. May purpose din naman ang pagsali ko roon, malalaman ko ang bawat galaw nila," pagpapaliwanag ko.

Mas lalong nagdilim ang mga mata niya.

"Why did you let them kill my best friend?" You can feel her pain from her tone.

Pake ko ba sa bestfriend niya, joke lang kapwa spirit ko iyon, ayaw ko rin madanas ang naranasan nun. Ayokong makarma mahirap na.

"I'm sorry about your loss. Don't worry hindi na ko papayag na may magaya pa sa kanya," I'm serious hindi ako papayag na patayin lang kami.

A tears started to fall from her eyes. A painful expression written all over her face.

I hate drama pero sa sitwasyon niya ngayon, ayos lang na umiyak siya. Siguro mahalaga sa kanya 'yung spirit of ice na sinsabi niyang BFF niya.

She gently wiped her tears. Pero hindi tumtigil ang pagpatak ng luha niya, hindi ako magaling mag comfort. Tinitigan ko na lang siya.

"I want to avenge her," she said between her sobs. Gaga! Masama 'yun hayaan mo na lang ako na mag avenge para sa BFF mo.

"You don't have to avenge from them, just wait for their karma," masama talaga kasi 'yun eh!

"You're right, madadamay pa ang mga inosente sa kagagawan ko," she smiled bitterly.

"Gusto mo bang pumunta sa dimension natin?" She asked.

Umiling ako,"sa susunod na lang," pagtanggi ko sa kanya. Yes there is another dimension for spirits like us. Kaya nga nagkakaroon ng seirin's destruction dahil nagtra-travel ang spirit papunta sa earth. Saan ko nalaman? Sa school.

"Paano ka?" Concern si ate?

"Baka paghinalaan ka?" Tanong niya.

"I'll be fine, umalis ka na ayoko ng makita ka rito dahil delikado. Huwag kang mag-alala gagawa ako ng paraan kapag naulit muli ang nangyari sa BFF mo sa ibang spirits," I said and she nodded in response.

"Bye spirit of fire," pagpapaalam niya, a light surrounds her whole body at parang glitters na humangin sa ere. Hindi ko natanong ang pangalan niya, sayang.

"Mika!" I heard someone called my name, pamilyar ang boses. Paglingon ko, there is Rin a worried expression of him makes my heart pound.

Bumaba siya mula sa ere dahil naka flying-unit siya. He cupped my cheeks, ilang inch ang layo ng muka namin sa isa't isa, I could feel his fresh breath.

May kung anong napansin siya saakin, kaya inangat niya ang chin ko at tinitigan ang leeg ko.

"Who did this?" seryosong tanong niya.

"Ang alin?" I asked.

"This mark on your neck, na parang sinakal ka," napahawak ako sa leeg ko. Don't tell me hindi nag heal ang ginawa saakin nung babaeng iyon.

"And why are you in undies?" I felt my body burned, hindi dahil spirit of fire ako, dahil sa kahihiyan ko ito.

I feel ashamed, pag nakita kitang muli yari ka saakin.

"Bumalik na ta-yo sa head-quar-ters," I stuttred. Ikaw kaya sa kalagayan ko.

"I have so many questions Mika, pero bumalik muna tayo. Ayoko rin makasagupa ang spirit of annihilation nang kasama ka," buti naisipan niya muna bumalik. Magsisinungaling ako mamaya dahil sa katanungan ni Rin.

Best liar nanaman ako! He held my hand and lead the way.

"Naka CA-unit ako wala akong pantakip saiyo, ok na yan ang ganda ng view ko," he chuckled.

Nakatanggap siya ng batok mula saakin. "Sus! Ok lang 'yun basta ako lang ang makakakita wala ng iba, selfish ako," he murmured.

Dinig ko iyon pero hindi na ko nagreact, dahil nang tri-trip nanaman yan.

"Dadaan tayo sa walang tao ayokong

may makakita saiyo," sambit niya.

Hinayaan ko na lang siya. Bakit bakas 'yung pagsakal saakin, hindi nag heal eh samantalang ang bilis mag regenerate ng mga sugat ko.

Maybe because she is a spirit with unbelievable strength.