"แค่มึงกลับมาหากูอย่างปลอดภัยกูก็ไม่มีอะไรจะโกรธมึงแล้ว" คนฟังยิ้มกว้างทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น เธอพลิกตัวนอนตะแคงมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาก่อนจะโน้มใบหน้าใช้ริมฝีปากอวบอิ่มแตะลงบนปากหยักเบาๆ
"ขอโทษนะที่ตบมึงวันนั้น"
"อืม กูสมควรโดนแล้วแหละ มึงสัญญากับกูได้ไหมว่าต่อไปมึงจะไม่เข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นอีก"
"ทำไมล่ะ?"
"ก็....กูอาจจะหะ..."
ครืด ครืด
เสียงสมาร์ทโฟนดังขึ้นขัดจังหวะทำให้โจโฉต้องหยุดพูด เขามองเบอร์ที่โทรมาก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบเอวสอบก่อนจะหันมามองมิวเรย์
"ชมพูโทรมากูขอไปรับสายน้องเขาก่อนนะ"
"อืม" เธอพยักหน้าฝืนยิ้มอ่อนๆให้กับโจโฉเธอมองแผ่นหลังกว้างที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่หน้าระเบียงด้วยความรู้สึกเจ็บปวดหรือเธอควรจะพอกับเรื่องนี้สักที...
@21.30 น.
"โจโฉลุกไปอาบน้ำได้แล้วขากูชาหมดแล้วเนี่ย!" มิวเรย์นั่งบ่นให้โจโฉที่เอาแต่นอนหนุนตักเธอเล่นเกมอยู่
"ขอแปปนึงนะจะชนะแล้ว" มันพูดแล้ว
