หลงนารี
ตอนที่26 ปัดเป่าความเจ็บ
__________________________________
นารีที่นั่งกองแมะอยู่กับพื้นกลับยิ่งผลิตน้ำตาสะอื้นเข้าไปใหญ่เมื่อพยัคฆ์เห็นความเจ็บของเธอเป็นเรื่องขบขัน นารีพยายามหาที่จับยึดเพื่อพยุงตัวเองไปห้องน้ำ แต่แล้วเธอก็ต้องซวนเซอีกครั้งเมื่อสายตาของเธอเริ่มพร่ามัวและในที่สุดทุกอย่างก็มืดดับไป ร่างบางถูกรวบกอดอย่างหวุดหวิดใบหน้าที่แดงก่ำมีแต่คราบน้ำตาแห่งความน้อยใจ ทำให้พยัคฆ์ยกยิ้มอย่างดู
“เธอน่ารักแบบนี้นี่เองสินะนารีทุกคนถึงหลงรักเธอ” พยัคฆ์ส่งเกลี่ยแก้มนวลนิ่มด้วยรอยยิ้มที่ผุดขึ้นอย่างอ่อนโยนที่มุมปากนิดๆ รอยยิ้มที่นารีไม่เคยได้เห็นไม่เคยได้สัมผัสมันสักครั้งตั้งแต่เธอเข้ามาในบ้านประดิษฐ์พิชัยสงคราม
“พยัคฆ์น้องละลูกเมื่อคืนแม่ได้ยินเสียงโครมครามมาจากห้องข้างบนมีอะไรรึเปล่า” พยัคฆ์ที่เดินลงมาข้างล่างถูกเอ่ยถามซักไซ้ทันทีด้วยความเป็นห่วงจากผู้เป็นแม่
“เสียงโต๊ะเครื่องแป้
