“เป็นยังไงอึดอัดหรือเปล่าที่โต๊ะอาหาร” ชานนท์ถามหลังจากอยู่ด้วยกันตามลำพังที่ศาลานั่งเล่นในสวนหย่อม
“ไม่ได้รู้สึกอึดอัดมากเท่าไรค่ะ แค่รู้สึกยังไม่คุ้นเคยมากกว่า ส่วนเรื่องไปรับไปส่งคุณไม่ต้องลำบากนะคะ เพราะว่างานของมินไม่เป็นเวลาจริงๆ”
“ผมรู้ เราเองก็บ้างานพอๆ กันไม่อย่างนั้นคงไม่โสดจนถึงตอนนี้หรอก”
“แล้วคุณโสดมาตลอดเลยเหรอคะ”
“เปล่าหรอก ผมก็เคยมีแฟนมาก่อน แต่เพราะความบ้างานก็เลยทำให้เราต้องห่างกันออกไปจนเลิกกันในที่สุด แล้วคุณล่ะ”
“มินโสดมาตลอดค่ะ คงเป็นเพราะตอนเรียนก็บ้าเรียน ตอนทำงานก็บ้างานมั้งคะเลยไม่มีคนมาจีบ”
“หรือว่ามีแต่คุณมองข้ามไป คุณสวยและน่ารักขนาดนี้เป็นไปได้ยังไงว่าจะไม่มีคนเข้ามาจีบคุณ”
เมื่อเจอคำหวานจากสามีทำเอาเธอเขินจนต้องอมยิ้ม
“อยากออกไปข้างนอกไหม”
“ทำไมเหรอคะ”
“ผมกลัวว่าคุณอยู่นี่ทั้งวันแล้วจะอึดอัด”
“ไม่เป็นไรค่ะมินจะได้ทำความคุ้นเคยกับครอบครัวของคุณด้วย
