Karanlık geçmişin gölgesinde

VI. BÖLÜM

Günler sonra ofisimde, gün boyu süren toplantıların ve bitmek bilmeyen telefon görüşmelerinin ardından biraz soluklanmak için masama oturmuştum. Masamın üzerinde, Mine’yle yapmayı planladığım proje teklifine dair notlar ve planlar vardı. Mine’yle geçirdiğim her anı, her konuşmayı aklımda yeniden canlandırarak, onu nasıl etkileyebileceğimi düşünüyordum. Mine, sıradan bir kadın değildi; o, kendi ayakları üzerinde duran güçlü bir ve başarılı bir iş insanıydı. Onunla iş birliği yapma fikri bile beni heyecanlandırıyordu.

O kadar derin düşüncelere dalmıştım ki, ofis kapısının açıldığını fark etmedim. Başımı kaldırdığımda, kapıda dedem İbrahim Demiroğlu’nu görmeyi beklemiyordum. Çünkü dedem nadiren şirkete gelirdi. Onu burada görmek beni hem şaşırtmış hem de biraz tedirgin etmişti. Hala çocukluğumdaki çekinme hissini aşamamıştım. Dedem, her zaman ciddi ve otoriter duruşuyla bilinen biriydi. Yüzündeki çizgiler, yılların tecrübesini ve yaşanmışlıklarını yansıtırdı. Gözleri derin ve keskin bakışlarla doluydu, sanki her şeyi görebilen bir bilgelik taşırdı.

"Dede?" dedim şaşkınlıkla, hemen ayağa kalkarak. "Senin burada ne işin var? Hayırdır, bir şey mi oldu?"

Dedem, hafifçe gülümsedi ve ağır adımlarla ofise girdi. Üzerinde her zamanki gibi şık bir takım elbise vardı; ince çizgili, koyu lacivert bir takım. Uzun boyu ve dik duruşuyla her zamanki gibi heybetli görünüyordu. Dedemin yaşına rağmen hala bu kadar enerjik ve güçlü görünmesi her zaman beni etkilerdi.

"Torunumu görmek için randevu mu almam lazım kerata?" dedi, neşeli ve iğneleyici bir sesle. "Torunum okadar çalışıyor ki dedesi ayağına gelip iki kelam edelim demiş çok mu? "

Bu sözler hernekadar laf sokmak gibi olsada neredeyse 2 aydır dedemi görmediğim doğruydu ve bu sözlerde bir haklılık payı vardı. ‘’Dedem biliyorum seni biraz ihmal ettim. Özür dilerim lütfen şöyle geç. Ne içersin?’’ diyerek ona yer gösterdim ve büyük deri koltuğa oturmasını rica ettim. Dedem, koltuğa otururken ‘’ bir sade kahve alırım oğlum’’dedi

Bir süre sessizlik oldu. Dedemin buraya geliş amacını anlamaya çalışıyordum. Normalde sürpriz ziyaretler yapmazdı, bu yüzden bir şeylerin ters gittiğini ya da önemli bir konuşma yapmamız gerektiğini düşünmeye başlamıştım.

"İşler her zamanki gibi yoğun, dede," dedim, karşısına oturarak. "Ama her şey yolunda. Seni burada görmek güzel bir sürpriz oldu."

Dedem, masamın üzerindeki kağıtlara ve bilgisayarıma göz attı. Bakışları, bir dedenin torununa duyduğu sevgiyle birlikte, bir iş insanının dikkatli gözlemleriyle doluydu. "Ne üzerine çalışıyordun? Kendini çok kaptırmış görünüyordun." diye sordu, yüzünde hafif bir merak ifadesiyle.

Bir an ne diyeceğimi bilemedim. Mine’yle ilgili planlarımı anlatmak istiyordum ama dedemin nasıl bir tepki vereceğini de kestiremiyordum. Dedem kişisel meselelerin iş hayatına karışmasına karşı her zaman dikkatli olmamı öğütlemişti şimdiye kadar. Yine de, Mine’den ve ona yapmak istediğim teklifi açıklamaktan geri durmadım.

"Bir işbirliği teklifi üzerinde çalışıyordum." dedim, hafifçe gülümseyerek. "Phantom Teknoloji ve İnovasyon Şirketi için. Sahibi Mine Karsu. Onunla bir süre önce tanıştım ve birlikte çok iyi bir sinerji yakaladık. Onunla ortak bir proje üzerinde çalışmayı düşünüyorum. Şirketin siber güvenlik duvarının onlar tarafından tekrar inşa edilmesinin istiyorum."

Dedem başını sallayarak beni dikkatle dinledi. Gözlerinde hem onay hem de biraz şüphe vardı. "Mine Karsu... Bu isim tanıdık gelmiyor," dedi. "Kimdir bu Mine Karsu? Ne iş yapar? Biraz daha anlat bakalım." derken sesinde bir tereddüt vardı.

Derin bir nefes aldım. Mine’yi sadece bir iş insanı olarak değil, bir kadın olarak da ne kadar önemsediğimi anlatmak için kelimeler bulmaya çalışıyordum. "Mine, harika bir mühendis ve başarılı bir iş insanı.’’dedim, gözlerimdeki ışıltıyı saklamaya çalışarak.

Dedem, hafifçe kaşlarını kaldırdı. "Peki oğlum, sadece bu kadar mı? Yani, bu Mine ile ilgili bana anlatmak istediğin birşey var mı?" dedi. Onun keskin bakışları altında bir an tereddüt ettim. "Onunla tesadüfen bir mekanda tanıştım ve birbirimize ne iş yaptığımız ve adlarımızdan başka bir şey söylemedik. Dede ben bu kadına o kadar kapıldım ki onu her yerde aradım ama o karşıma bir iş kadını olarak çıktı. Onu araştırdıkça hakkında daha da bilgi sahibi olmak ister oldum. Dede ben onun gücüne ve zekasına hayran oldum. Sıfırdan başardıklarına inanamadım.’’ dedim ama dedemin bakışlarını gördüğümde ‘’Sakın beni yanlış anlama dede. Ben duygularımla işimi karıştırmıyorum. İstersen onunla ilgili dosyayı getireyim bak. İnan bana gördüklerinden sende memnun olacaksın."

Dedemin karşısında her zaman dürüst olmam gerektiğini biliyordum ama bazı şeyler vardı ki, onunla paylaşmak istemiyordum. Meselan ona karşı beslediğim tutkuyu…

Bir an gözlerimi kaçırdım ama sonra kendimi topladım. "Dede, Mine ile yaşadığımı hissettim," dedim, kelimeleri dikkatle seçerek. "Bu benim için sadece bir iş birliği değil. Onunla bir bağ kurduğumu hissediyorum. İş hayatı dışında da ona karşı hislerim var, ama bu hislerin iş hayatımıza zarar vermesine izin vermeyeceğim. Sana her şeyi anlatmak istedim çünkü senin düşüncelerin benim için önemli."

Dedem, bir süre sessiz kaldı. Yüzünde hem anlayışlı hem de benim kararlarıma saygı duyduğunu gösteren bir ifade vardı.

Sonra, hafifçe gülümseyerek, "Pars, oğlum ben biliyorum senin iş konusunda ne kadar disiplinli olduğunu. Çünkü seni ben yetiştirdim. O kaygısız babana değil bana benziyorsun sen.’’ dedi kendinden emin bir şekilde. ‘’ Ben senin yaşındayken babaanne ile tanışmış ve ona aşık olmuştum. Rahmetlinin ömrü vefa etmedi baban doğduğunda hakkın rahmetine kavuştu. O gitti beni arkasında bıraktı. Ben ona olan özlemimi hiç dindiremedim. Sende gençlik yıllarımın ateşi var oğlum belli aşık olmuşsun. Ben seni makina olasın diye yetiştirmedim elbet sevip sevileceksi. Ama hayatında birine yer vermek, kumar gibidir. Nihayetinde kavun değil ki dibini koklayasın. ’’ dedi babacan bir tavırla.

Dedemin bu sözleri beni duygulandırmıştı. Dedemin o yılların anılarını taşıyan ellerini avcuma aldım ve ‘’ Dedem ben bu riski almak istiyorum, onunla bir başlangıcımız olsun istiyorum. Ben ilk defa bir kadın için bu kadar ileriye gidiyorum. Emin ol yüzünü kara çıkarmayacağım’’ dedim.

‘’ Eeeğğ ben bu kızla ne zaman tanışıyorum kerata?’’ dedi elimi sıvazlarken.

‘’ Yapma dede yaa!! Daha ben görüşememişken…’’ dedim dedemden onay aldığımı düşünere. Yüzümde beliren gülümseme

Dedem başını sallayarak, gülümseyerek.Dedemle biraz daha işle ilgili lafladıktan sonra dedem ‘’Eee ben artık gideyim ziyaretin kısası makbuldür.’’ dedi ve vakur bir şekilde odadan ayrıldı.Bense dedemin gidişi ardından içimdekileri anlatmanın gönül rahatlığıyla işime döndüm.

**************

Mine’den

Ofisimde, öğlen güneşinin vermiş olduğu o tatlı sıcakla birlikte masamın üzerindeki evrakları ve raporları inceliyordum. Şirketin yeni projeleri ve iş planları her zaman olduğu gibi dağlar kadardı. Ancak son günlerde kafamı toparlamakta zorlanıyordum. Hamilelik haberinin ardından gelen bu kendimle çatışma hali, işime olan konsantrasyonumu biraz dağıtmıştı. Ama her şeye rağmen, işlerimi aksatmamaya çalışıyordum.

Tam o sırada kapım hafifçe çalındı ve asistanım Duygu, elinde birkaç dosyayla içeri girdi. Güler yüzüyle beni selamladı, "Günaydın Mine." dedi, elindeki dosyaları masama bırakarak. "Bugün için birkaç dosya ve yeni gelen bir iş teklifi var."

Başımı kaldırıp ona gülümsedim ve evrakları alırken "Günaydın Duygu, teşekkür ederim. İş teklifi mi dedin?" dedim, biraz şaşkın bir şekilde. Şirketimize sık sık işbirlikleri için teklifler gelir ama her birinin içeriği farklı olurdu. Kimi sıfırdan bir yazılım kimi bir yazılımın güncellenmiş hali kimiside siber güvenlik ağı için yapardı bu teklifler. Bakalım Bu ne nasıl bir şey için yapmıştı bu teklifi?

Duygu "Evet, Levent’teki bir teknoloji firması. Büyük bir proje için bizimle işbirliği yapmak istediklerini söylüyorlar. Teklifi okumak isteyeceğini düşündüm."

Dosyayı incelemeye başladım, biraz heyecan ve merakla. "Peki, bu teknoloji firması kimmiş? Bahsettiler mi?" diye sordum.

Duygu, hafif bir omuz silkti. "Aslında, şirketin adını tam olarak bilmiyorum. Evraklarda sadece 'Demiroğlu Teknoloji' olarak belirtilmiş. Detayları dosyada var."

Dosyanın içindeki belgeleri çıkardım ve gözlerimle satırları taramaya başladım. Okudukça kaşlarım hafifçe çatıldı. "Demiroğlu Teknoloji... Hiç duymadım. Ama teklif oldukça kapsamlı ve detaylı görünüyor," dedim kendi kendime mırıldanarak. Gözlerim metinleri taramaya devam ettikçe, projelerinin büyüklüğü ve potansiyel işbirliği fırsatları beni şaşırttı. "Yapay zeka ve siber güvenlik alanlarında yeni bir ortaklık mı? Bu oldukça büyük bir iş."

Duygu, benim bu şaşkınlığımı ve merakımı fark etmiş olacak ki, bir adım daha yaklaşıp masanın karşısındaki sandalyeye oturdu. "Evet, gerçekten de büyük bir proje gibi görünüyor. Belki de bu teklif bizim için de yapay zeka alanında yeni bir kapı açabilir."

Başımı salladım, hâlâ teklifin detaylarına bakıyordum. "Evet, öyle görünüyor," dedim, düşünceli bir şekilde. "Ama bu şirket hakkında daha fazla bilgiye ihtiyacımız var. Onlarla bir ön görüşme ayarlayabilir misin?"

Duygu, hemen not alarak başını salladı. "Tabii ki. Hemen iletişime geçip bir görüşme ayarlamaya çalışırım."

Teklifi incelemeye devam ederken, içimde bir şeyler kıpırdamaya başladı. Bu iş birliği gerçekten de büyük bir fırsat gibi görünüyordu, ancak neden bu kadar çekici geliyordu bana?

Demiroğlu Teknoloji… Haklarında bira araştırma yapsam iyi olur dedim içimden. Anlaşılan şirketlerine sızmam gerekecekti. İllegal araştırmalar beni hep heyecanlandırır kanımı kaynatırdı.

Duygu’ya dönüp " Teşekkürler dosya için. Bu arada Ne zaman dışarıya çıkıp bir yemek yeriz? Benim şu aralar arkadaşım Duygu’ya ihtiyacım var da." dedim gülerken.

Duygu bendeki son zamanlarda gerçekleşen değişikliğin farkındaydı ama beni tanıdığı için üstüme gelmiyordu. Onun bu tavrı beni yanında rahat hissettiriyordu. Duygunun yüzünde beliren rahatlama ile "Nihayet!! İstediğin her zaman biliyorsun." dedi.

"İyi ozaman akşam çıkıyoruz." dediğimde " Tamam ben şu işlerimi bir an önce bitireyim. " diyerek odadan çıktı. Onun bu çocuksu heyecanı benide mutlu etmişti.