"เอมิ...พรุ่งนี้มาปลุกหน่อยได้มั้ยครับ..."
โยชิทำตาหวานๆเอ่ยเสียงอ้อนๆออกไป เอมิทำตาโตขึ้นมาเอ่ยออกมาอย่าใสซื่อในที่สุด
"เอ๋..งั้นเอมิก็ต้องตื่นแต่เช้ามากๆนะซิ"
เอมิทำตาโตๆ และคิดคำนวนเวลา อู้หู
"ต้องนั่งรถมาหลายป้ายรถประจำทางเลยอ่า แต่ว่านะ...ตื่นแต่เช้าก็ดี หวังว่าจะไม่มีตัวอันตรายในบริเวณนี้นอกจากตานี่แล้วนะ "
เอมิคิดเบาๆในใจ
ตอนเช้าตรู่ เอมิขึ้นรถประจำทางสวนไปอีกทางและลงที่บ้านพักของโยชิ กดกริ่งหนึ่งหน ข้างในคล้ายโกลาหลมากๆ มีคนหนึ่งหัวยุ่งๆเดินมาเปิดประตูแล้วลงนอนไปในโซฟาต่อ เอมิเดินขึ้นไปตามทางขึ้นชั้นสอง แล้วก็ลองหมุนลูกบิดดูปรากฎไม่ได้ล็อคก็เลยถือวิสาสะเดินเข้าไปในห้องและกดล็อคตามความเคยชิน
"โยชิตื่นได้แล้วสายแล้วนะ"
"อื้อ....ยังไม่อยากตื่น "
โยชิครวญครางเอมิเลยดึงผ้าห่มออก และ...
ดึ๋ง !!!
เจ้ามังกรยักษ์แท่งโตก็ตื่นขึ้นมาเคารพธงชาติโดยที่โยชิก็ยังคงหลับตาต่อไป
"ว้าย โ
