‘ถามผมแบบนี้แปลว่าพี่ชอบพี่เก้าเหรอ?’
แต่คำตอบที่ผมได้ในตอนนั้น มันดันชัดเจนและจริงจัง...
‘อืม ใช่...’ พอได้ยินแบบนั้นผมก็เลยไม่กล้าพูดอะไรต่อ ไม่กล้าจะพูดด้วยซ้ำว่าก่อนหน้านี้พี่เก้าเคยมาสารภาพรักกับผม
‘ผมว่าพี่เขาเหมือนผู้ชาย ฮ่าๆ ตลกดีไหมล่ะ?’ ผมพยายามพูดเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศตึงเครียดให้ดูเป็นกันเองมากกว่านี้ แต่ก็ดูเหมือนไม่ได้ช่วยอะไร เมื่ออีกฝ่ายพูดออกมาอีกครั้งเสียงดังฟังชัด
‘สำหรับคนอื่นจะมองเก้าเป็นผู้ชาย เกย์ ไส้เดือนหรืออะไรกูไม่รู้ แต่สำหรับกูเก้าคือผู้หญิง และเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดที่กูเคยเจอ…’
ผมยอมรับว่าพี่เก้าน่ะ ดีจริงอย่างที่พี่เทาพูด แม้บ่อยครั้งผมจะไม่เข้าใจความคิดของพี่เขาเลยก็ตาม ทั้งที่ผมพูดไม่ดีใส่บ่อยๆ แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่พี่เก้าจะแสดงทีท่าว่าโกรธเคืองออกมาให้เห็น แถมยังยื่นมือเข้ามาช่วยทุกครั้งโดยไม่จำเป็นต้องปริปากร้องขอ
เพราะเธอชอบผมงั้นเหรอ…
ชอบคนแบบผม
