ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา
แสงไฟหลากสีต่างๆยามค่ำคืน ทั่วทั้งเมืองระยิบระยับไม่ชวนให้ตื่นตา หรือเสียงรถมากมายวิ่งวุ่นวายบนถนน ในแถบที่เป็นแหล่งธุรกิจชั้นนำ ทุกคนล้วนแก่งแย่งต้องการได้มา ร่างสูงบนตึกใหญ่ยืนดูนิ่งผ่านผนังกระจกใส นัยน์ตาคมมองราวกับทุกสิ่งไร้ความหมาย ในมือยังมีบุหรี่สลับสูบพ่นควันหนัก ไม่ช่วยยับยั้งอาการตึงเครียด
ติ่ง ติ่ง(เสียงเพลงเรียกเข้าโทรศัพท์)
"......" มือหนาล้วงในกระเป๋ากางเกง กดรับสายโดยไม่เอ่ยคำทักทาย ให้ความเงียบกดดันอีกฝ่ายพูดก่อน
(พี่ไม้คะ..หนูกลับไปนอนบ้านนะวันนี้ ให้พี่ทอยตามไปเฝ้าด้วย) เสียงใสใสเอ่ยขึ้นขออนุญาต คงเป็นเรื่องปกติสำหรับเด็กในการปกครอง ที่ต้องแจ้งผู้ใหญ่ทราบเหตุผลก่อน แต่มันไม่น่าแปลกใจเลย ถ้าจู่ๆดันโทรหาโดยตรง ไม่พิมพ์ข้อความบอกทิ้งไว้
"ทำไม"
(หนูกลัวถ้าต้องอยู่คนเดียว แล้วเดนก็บอกแล้วจะรีบกลับมาอยู่เป็นเพื่อน พี่ไม้ไม่ต้องห่วงเลย) เสียงของหญิงสาว
