วันต่อมา_
"พ่อสกาย!แม่วา! เบลดีใจจังเลยค่ะ" ร่างบางวิ่งโผเข้ากอดมารดาและบิดา กระชับอ้อมกอดสุดคิดถึง หลั่งเป็นหยาดน้ำตาใสซึมเล็กน้อย เมื่อทั้งคู่ถึงกำหนดกลับประเทศไทยช่วงบ่ายวันนี้ สิ้นสุดการรอคอยของลูกสาว เอเดนยืนตรงประตูทางเข้าบ้าน ฉีกยิ้มกว้างมองดูน้องสาวฝาแฝดออดอ้อน ไม่ต่างจากตอนเด็กวัยเยาว์
"แม่ก็ดีใจจ๊ะ ไหนๆเราไม่เจอกันตั้งนาน มีเรื่องให้คุยกันเยอะเลยใช่ไหม" ผู้เป็นแม่โอบกอดไหล่มนไว้ ควักมือเรียกเอเดนแล้วจูงสามีเดินไปยังห้องรับแขก พวกแม่บ้านรีบนำอาหารว่างและเครื่องดื่มเสิร์ฟบนโต๊ะกลม
"เป็นไงล่ะเรา เห็นฮิวบอกว่าดูงานที่ผับคล่องตัวแล้วนี่" สกายหันหน้ามาถามไถ่ลูกชาย หลังไว้วางใจเลือกบริหารงานแทน ส่วนตัวเขาและโนวาเน้นคุมกิจการที่ฝรั่งเศส ใช้วีดีโอคอนเฟอร์เรนซ์สื่อสาร
"แค่ไม่เละไปกว่าเดิมเท่านั้นเองพ่อ" เอเดนตอบกลับอย่างถ่อมตัวในแบบตัวเอง เขาเลือกบริหารงานตามนิสัย เน้นสั่งลุยเป็นลุยเสี
