“ฉันแค่ต้องการเมล็ดท้อแดงสวรรค์”
“เจ้าต้องการเมล็ดพันธุ์ของข้าอย่างนั้นรึ”
ใบหน้าหวานพยักลงช้า ๆ
ภูตหนุ่มคลี่ยิ้มบาง สะบัดมือปลดเถาวัลย์พันธนาการออกจากร่างของหญิงสาว เข้ารวบช้อนร่างขึ้นแนบกับอก ก่อนวางลงบนกิ่งไม้ใหญ่แข็งแรง ก่อนโน้มตัวเข้าหา นัยน์ตาเป็นประกาย
“แล้วเจ้ามีอะไรมาแปลกเปลี่ยน”
ต้องมีของแลกเปลี่ยนด้วยหรือ! ในภารกิจไม่เห็นกล่าวเอาไว้
อี้ฟานขยับถอยหลังช้า ๆ ก่อนจะพบว่ากิ่งไม้นั้นสั้นกว่าที่คิด เมื่อไร้ทางหนี จึงได้แต่เอ่ยถามอย่างจนปัญญา
“ท่าน... ต้องการอะไร”
นิ้วเรียวลูบไล้ไปตามใบหน้าของหญิงสาว เชื่องช้าและอ้อยอิ่ง ก่อนหยุดลงบนริมฝีปากอวบอิ่มเย้ายวน พลางเอ่ยเบาราวกระซิบ
“อย่างที่เจ้าเห็น... ข้าอยู่ที่นี่มาหลายหมื่นปี พลังย่อมเสื่อมลงตามกาลเวลา ปราณเซียนของข้ามีไม่มากพอที่จะผลิดอกออกผลสร้างเมล็ดพันธุ์ให้เจ้าได้ หากเจ้าต้องการเมล็ดพันธุ์ของข้า คงต้องแลกด้วยปราณเซียนของ
