สถานะเมีย - 7
1492 Words
หาวววววว...
ฉันนั่งหาวนอนในห้องประชุมตั้งแต่บ่ายโมงครึ่งจนตอนนี้ผ่านไปเป็นชั่วโมงทางผู้จัดการกองถ่ายและทีมงานยังลงมติกันไม่ได้ว่าจะเลือกใคร
"ส้มจีนว่าน้องอิงค์นี่แหละค่ะเหมาะกับถ่ายแบบใต้น้ำนี่ที่สุด" เสียงกระแดะแสนประจบสอพลอของผู้จัดการส่วนตัวคู่แข่งฉันดังขึ้น
"ขอบคุณสำหรับความเห็น แต่พวกเราขอประชุมกันต่ออีกสักนิดนะครับ"
หึ! สะใจแยมโรลอย่างมาก
นั่งนิ่ง ๆ เชิดคอชูคางเหมือนเดิมก็ดีอยู่แล้วไม่น่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนเลยจริง ๆ
"นี่แกหัวเราะเยาะเจ๊ส้มเหรอ"
ฉันว่าฉันเก็บอาการดีอยู่นะ ทำไมยัยอิงค์ถึงได้จับได้กันล่ะ อ้อ! ฉันแค่คิดว่าเก็บอาการแต่ความจริงคือทำประชดสองคู่แข่งฉันให้เห็น ๆ กันไปเลย
"อย่ามาใส่ร้ายน้องแยมนะยะ" มีผู้จัดการดีก็แบบนี้แหละ เจ๊เอมี่รีบเข้ามาปกป้องฉันทันที ถึงแม้พวกเราสี่คนจะ(พยายาม)คุยกันเสียงเบาที่สุดแต่ก็ยังสะดุดหูคนอื่น ๆ ที่กำลังเคร่งเครียดกันอยู่ดี
"เจ๊มี่ จุ๊ ๆ ไม่มีเรื่องนะคะ รบกวนพี่ ๆ เขา"
ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ ถ้าเจอคู่กัดสมน้ำสมเนื้อฉันก็จะเผยอีกด้านออกมา
'โอเค' เจ๊เอมี่ทำมือโอเคพร้อมขยับปากแบบไม่มีเสียง ก่อนจะหันกลับไปทำหน้าลิงหลอกเจ้าใส่สองคนที่นั่งอยู่ห่างกันแค่โต๊ะขวางกั้น
"ผลโหวตออกมาแล้วนะ" พี่นุเจ้าของโปรเจกต์ถ่ายภาพใต้น้ำเอ่ยขึ้น
ถึงแม้จะเจอเหตุการณ์แบบนี้บ่อยแต่ฉันก็ยังไม่ค่อยชินอยู่ดี มันมีนะ ไอ้ความรู้สึกลุ้นและประหม่าเวลาเราเป็นหนึ่งในตัวเลือกของงานนั้น ๆ
"ประกาศเลยค่ะ พวกเราพร้อมฟัง" เจ๊ส้มจีนคนเดิมเอ่ยขึ้น เพิ่มเติมคือความปั้นจิ้มปั้นเจ๋อของนางที่ดูมีความมั่นใจมากว่าฝั่งตนเองต้องชนะฉัน
"ครั้งนี้ทั้งน้องแยมและน้องอิงค์ทำพวกพี่เลือกกันไม่ถูกเลยนะคะ" พี่สา ผู้ช่วยช่างภาพเอ่ยขึ้นบ้าง
"ก็อย่างที่เคยเกริ่นไปว่าคอนเซปต์ครั้งนี้คือการถ่ายภาพใต้น้ำที่ต้องมีความสามารถเฉพาะตัวของนางแบบคือว่ายน้ำเป็น"
ฉันยิ้มมุมปากเมื่อได้ยินคำพูดนั้นของพี่นุ
"เอ่อ หมายความว่าถ้าว่ายน้ำไม่ได้ก็ถูกตัดสิทธิ์เหรอคะ" ยัยอิงค์ถามหน้าซีด
"ก็คงเป็นแบบนั้นเพราะจะให้นางแบบสวมถังออกซิเจนลงน้ำด้วยคงไม่ไหว"
ประโยคนี้ของพี่นุเรียกเสียงหัวเราะของทุกคนในห้องประชุมได้ดี ยกเว้นสองคนที่หัวเราะแห้ง ๆ เพื่อกลบเกลื่อนบางอย่าง
"แต่ในนี้ทุกคนว่ายน้ำเป็นใช่ไหมครับ งั้นก็ไม่มีปัญหา ข้อนี้ทั้งสองคนผ่านเกณฑ์" จริง ๆ ฉันอยากแย้งขึ้นตรงนี้เลยว่า มีหนึ่งคนที่ไม่ผ่านเกณฑ์ แต่ถ้าทำแบบนั้นมันจะไม่สนุกน่ะสิ รอดูไปก่อนดีกว่าเผื่อมีอะไรสนุกกว่านี้รออยู่
"งั้นข้อต่อไป เราจะเรียกธีมของงานในครั้งนี้ว่างานกึ่งนู้ด ไม่สิ ใช้คำว่าศิลปะเรือนร่างใต้น้ำน่าจะฟังดูดีกว่า นั่นแหละครับ ที่ผมกำลังจะบอกทั้งน้องแยมและน้องอิงค์นั่นคือ การถ่ายแบบครั้งนี้กึ่งเปลือย เราจะใช้คลื่นของน้ำช่วยทำให้สัดส่วนดูเซ็กซี่แบบมีศิลปะ ข้อนี้ทั้งสองคนก็ทำได้เนอะ"
ทั้งฉันและยัยอิงค์ไม่มีปัญหาเรื่องนี้อยู่แล้ว แก้ผ้าถ่ายแบบฉันก็ทำมาแล้วเลย
อ้อ! แต่แก้ผ้าที่ว่าคือใช้มุมกล้องช่วยนะแล้วก็เซฟส่วนสงวนทั้งบนล่างไว้ไม่ได้เปลือยล่อนจ้อนอย่างที่ทุกคนคิด
"ส่วนข้อสุดท้ายที่เราต้องการคือ ใบหน้า อารมณ์ที่สื่อใต้น้ำ ทุกคนต้องทำออกมาให้ดูเป็นธรรมชาติเหมือนที่เราถ่ายบนพื้นปกติ ซึ่งอันนี้ทางพวกพี่เลยตกลงกันว่าจะให้ทั้งสองคนแคสอารมณ์ที่ว่าในอ่างน้ำใบใหญ่ที่ทีมงานเตรียมไว้ในห้องถัดไป"
หึ! ในที่สุดก็มีเรื่องสนุกรออยู่จริง ๆ ดีนะที่ฉันไม่เลือกฉีกหน้ายัยอิงค์ก่อนตั้งแต่ข้อแรกที่พี่นุเอ่ย
"เอ่อ..."
"ครับ เจ๊ส้มจีนมีอะไรจะคัดค้านหรือถามเพิ่มเติมหรือเปล่าเอ่ย"
ฉันเปลี่ยนท่านั่งจากนั่งธรรมดา ๆ เป็นไขว่ห้างหลังพิงเก้าอี้ กอดอกรอดูความแถของสองคนตรงหน้า
"คือ น้องอิงค์อยากจะถอนตัวน่ะค่ะ"
เจ๊ส้มจีนรีบออกโรงปกป้องเด็กของตัวเองใหญ่
"อ้าว ทำไมล่ะครับ" นั่นสิ ทำไมเหรอ อยากรู้จัง คิก ๆ
"คือ..." ฉันมองดูสองผู้ร่วมชะตามองหน้ากันไปมาเพื่อหาเรื่องแถ
"ประจำเดือน! อิงค์ประจำเดือนมาพอดีค่ะ"
อา... ยังถือว่าสมองเร็ว แก้ผ้าเอาหน้ารอดได้นะเนี่ย!
"อ้าว แบบนี้น่าจะบอกพวกพี่ตั้งแต่แรกนะ ไม่น่าให้เสียเวลาประชุมตั้งเป็นชั่วโมง" พี่นุดูหัวเสียมากกับคำตอบของยัยอิงค์
"พอดีว่า น้องอิงค์เพิ่งจะมาเมื่อกี้นี้เองค่ะ" ผู้จัดการส่วนตัวคนสวยของยัยอิงค์รีบออกหน้าบอกแทน
"เฮ้อ! ถ้าเป็นแบบนั้นก็ช่างเถอะ เอาเป็นว่างานถ่ายแบบใต้น้ำครั้งนี้เป็นของน้องแยมโรลแล้วกัน เพราะจริง ๆ พวกพี่ก็เล็งเราไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว"
"ได้ค่ะ แยมจะไม่ทำให้พวกพี่ผิดหวัง" คนสวย มีความสามารถ อยู่นิ่ง ๆ ไม่ต้องดิ้น ก็ได้งานเอง แบบฉันแยมโรลคนนี้ไง
"แล้วงานเริ่มวันไหนคะ" เจ๊เอมี่ยกมือขึ้นถามอย่างมีมารยาท
"คิวงานจะออกมาอีกสามวัน เดี๋ยวพวกเราโทรหาเจ๊กับน้องแยมอีกที"
ทั้งฉันและเจ๊เอมี่ต่างพากันพยักหน้ารับทราบ
"น่าเสียดายนะน้องอิงค์ จริง ๆ ถ้าเลือกไม่ถูกพวกเราว่าจะขอทางเจ้าของแบรนด์ให้ถ่ายเซตคู่ไปเลย ครั้งนี้เงินดีด้วย น่าจะสักสามเท่าจากราคางานทั่วไปของเราเลยล่ะ"
ฉันนั่งมองผู้จัดการส่วนตัวกับเด็กในสังกัดเธอพยักหน้ายิ้มเจื่อนให้พี่นุด้วยสายตาละห้อยแสนเสียดายค่าตัวในครั้งนี้
"งั้นการประชุมคัดตัววันนี้ก็จบแล้วนะ ทุกคนแยกย้ายได้"
"สวัสดีค่ะ" ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ ยกมือไหว้พี่ ๆ ทีมงานที่มีราว ๆ สี่ห้าคน
"เย่ !!"
พอเหลือแค่พวกเราตามลำพังฉันกับเจ๊เอมี่ก็กระโดดไฮไฟว์กันเสียงลั่น
"ชิ แค่นี้ทำมาดีใจ ถ้าเพราะฉันประจำเดือนมาอย่าคิดว่าเธอจะได้งานนี้"
นั่นไง คู่แข่งฉันเปิดวอร์แล้วเห็นไหม?
"แน่ใจเหรอคะคุณน้องว่าประจำเดือนมา" เจ๊เอมี่เดินวนรอบตัวยัยอิงค์พร้อมมองจ้องไปตรงส่วนที่ต่ำกว่าท้องน้อยอย่างหยาบคาย
"นี่กะเทย! ถอยออกไปไกล ๆ เด็กฉันเลยนะ อย่าเอาเสนียดมาติดตัวน้องอิงค์ของฉัน!" เจ๊ส้มจีนสาวสวยหุ่นแซ่บไม่แพ้เจ๊เอมี่ ต่างตรงที่เธอหญิงแท้ไม่เทียมเหมือนเจ๊ฉันรีบผลักเจ๊เอมี่ออกมาจากร่างนางแบบในสังกัดเธอ
"อี๋!! มือแกน่ะสกปรกกว่าเพศฉันอีกนะ ชะนี"
"อยากโดนตบหรือไงฮะตุ๊ด!"
"ก็มาสิคะ คิดว่ากลัวไง"
"เออ มาเลย แน่จริงเข้ามาก่อนสิยะ"
"แกนั่นแหละมาก่อน"
"แกนั่นแหละ"
"แกแหละชะนี"
"แกแหละอีตุ๊..."
"พอ!!!"
กริบ....
จากการท้าตีท้าต่อยของสองผู้จัดการที่ดังลั่นห้องประชุมก็เป็นอันหยุดชะงักลงเมื่อเสียงอันแสนดังจนแสบแก้วหูของคนที่ยืนเงียบมานานดังขึ้น
"อิงค์จะกลับห้อง!"
ถ้าทุกคนมองว่าฉันเอาแต่ใจขอให้รู้ไว้ มีคนที่อาการหนักกว่าฉันยืนอยู่ตรงนี้หนึ่งอัตรา "คะ... ค่ะ คุณน้อง กลับค่ะ กลับห้องกัน"
เจ๊ส้มจีนที่รู้นิสัยเด็กของแกดีรีบเข้าไปกอดประคองอย่างทะนุถนอม
"จะรีบกลับไปเปลี่ยนแพมเพิร์ส อุ๊ย ! ผ้าอนามัยเหรอจ๊ะน้องอิงค์"
เจ๊เอมี่ของฉันก็แสบใช่ย่อยนะเนี่ย "หุบปากไปเลยกะเทยไร้ผัว"
แสบอะ เจ๊ส้มจีนด่าได้แสบมาก แต่แกลืมอะไรไปอย่างว่าเจ๊เอมี่ของฉันแสบยิ่งกว่า "ใครกันแน่ที่ไร้ผัว อุ๊ยตายลืมไป ชะนีแบบหล่อนเขาไม่ได้เรียกไร้ผัว แต่เรียกว่า ผัวทิ้ง!! ฮ่า ๆ"
อันนี้ไม่สนับสนุนนะเจ๊เอมี่ อย่าไปเอาปมคนอื่นมาล้อสิคะ
แต่ฉันขอเตือนในใจนะ อิๆ
- Writer
