อึ๊บ จู่ๆ ไมค์ก็รู้สึกจุก เขาลืมตาและถอยรักษาระยะห่างให้พ้นรัศมีหมอกสีเทา ให้ตายเถอะแค่ผิวๆเท่านั้นที่เขาสัมผัสก็เหมือนถูกเข็มเล่มเล็กๆ ทิ่มแทงมากมาย ร้ายกาจจริงๆ
ชิ ไมค์ตั้งจิตอีกครั้ง และเพียงไม่นานแผ่นอกของเขาก็เกิดแสงสีขาวขนาดเล็ก หลอมตัวกันเป็นก้อนกลมขนาดเล็ก ไมค์ลืมตาขึ้น และก้อนกลมสีขาวนั้นก็ค่อยๆลอยห่างไป ห่างไป...
เฟี้ยวววว และหมอกสีเทาที่แผ่ออกมาจากร่างกานแพทริกเปลี่ยนรูปเป็นลูกศรพุ่งทะยานตามไป ไมค์เปลี่ยนมานั่งลืมตามองไปยังทิศทางก้อนกลมสีขาวและศรหมอกสีเทาที่พุ่งทะยานไปควบคู่กันอย่างเงียบๆ อย่างฉลาด ว่าเขาไม่ควรจะเป็นศัตรูกับจอมเวทย์
แพทริกล่องลอยติดตามดวงจิตของเดซี่ไปอย่างไม่ผิดพลาด เพราะเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นกับเขาเข้าสู่ความทรงจำ
อึ๊บ และจู่ๆ ก็เกิดเรื่องราวบางอย่างขึ้น คิ้วหนาได้รูปขมวดเข้าหากันโดยทันที ก้อนกลมสีขาวหายไปกลายเป็นสิ่งแวดล้อมที่ไม่คุ้นตา
…เสียงพูดคุยเจื้
