และทำให้แพทริกพอเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้ ให้สองเผ่ากลืนกินอย่างเต็มที่สินะ แต่เหล่าเทพหาได้โง่งม การให้สองเผ่าพันธุ์ขยายเผ่าพันธุ์นั้นก็เพื่อความแข็งแรงของเผ่าพันธุ์ตนเท่านั้น เพิ่มข้าทาสบริวารไม่ดีเช่นไร
“ครั้งแต่ดึกดำบรรพกาล สายเลือดข้ากับเผ่าครุฑใกล้เคียงกันมากที่สุด เผ่าครุฑเต็มไปด้วยบุรุษ เผ่ามันตราเต็มไปด้วยสตรี และอยู่ใกล้กันเหลือเกิน เหล่าเลือดผสมจึงเกิดขึ้น”
“เจ้ามีปีกหรือไม่” นางส่ายหน้า
“ข้ากำเนิดเกิดด้วยเลือดบริสุทธิ์” แพทริกยิ้ม พร้อมดึงเถาวัลย์พันกายเนินเนื้อทั้งสองออก ยอดเกสรสีชมพูอ่อน สามเหลี่ยมกลางลำตัวได้รูปปิดสนิทสวยงามยิ่ง
“เจ้าได้รับการสั่งสอนแบบใดบ้าง”
“ข้าใช้ปาก ใช้ลิ้นเป็นทั้งนั้น จุดเร็วต่อความรู้สึกของเหล่าบุรุษข้าก็เข้าใจผ่านการฝึกฝนกับบุรุษอื่นมาแล้ว แต่ข้ายังไม่เคยถูกสอดเสียบใส่ พวกข้าถือครองความบริสุทธิ์ รอพวกท่านเท่านั้น” แพทริกยิ้มอย่างพึงพอใจ
