ผลั่ก เมญ่าทรุดลงกับพื้นเมื่อหลุดพ้นจากพันธนาการอันแสนเจ็บปวด ครุฑาเชนรีบเข้าไปประคองเมญ่าขึ้นมา “เกิดอะไรขึ้น ผู้ใดทำกับเจ้าถึงเพียงนี้”
“ท่านพี่หญิง” เสียงอ่อนละโหยโรยแรง ร่างซูปผอม เนื้อตัวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อโลหิต ครุฑาเชนเรียกนางกำนัลมาพาเมญ่าออกไป
ครุฑาเชนหันกลับมายังต้นพลังที่ทำลายม่านหมอกสีเทานั้น ดวงตาคมกร้าวเบิกขึ้น “เจ้า! เจ้า!” เหล่าองค์รักษ์ถอยห่างจากแพทริก และต่างก็เตรียมตัว “ทำไมเจ้าถึงอยู่ที่นี่”
“เรื่องนั้นไม่สำคัญในตอนนี้ ตอนนี้เจ้าควรตามหาภรรยาของเจ้าก่อนดีมั้ย” ครุฑาเชนจำต้องไม่ใยดีต่อแพทริก เขาต้องตามหาสีวิกาให้เจอก่อน
ด้านในตำหนักธิดาครุฑาคราคร่ำไปด้วยหมอกหนาเย็นยะเยือก เกิดอะไรที่นี่ ทางเดินเล็กแคบขึ้นเรื่อยๆ “เดี๋ยว!” แพทริกร้องเตือนครุฑาเชน
ควับ! “อะไร” ครุฑาเชนไม่เข้าใจ เขาร้อนรนจนขาดสติตะคอกกลับเสียงดัง
“ระวังหน่อย” แพทริกร้องบอก พร้อมขยับเข้ามาข้างกายคร
