บทที่18
“นี่เจ้าจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะ เจ้าไม่ได้เป็นฮูหยินของตระกูลหยุนสักหน่อย” ซูจินที่ยังคงไม่รู้ชะตากรรมของตนตะโกนใส่หน้าคุณหนูเหลียง
“เจ้าเป็นเพียงแค่สาวใช้ใฝ่สูงวางยาเจ้านาย ท่านหมอเป็นพยานได้ว่ายาที่เจ้ากินเองและเอาให้พี่หลิวเหว่ยกินนั้นเป็นตัวเดียวกัน ถ้าหากให้ข้าจัดการเรื่องของเจ้าแบบภายใน ข้าก็จะให้เจ้าได้แต่งไปกับคนที่เจ้าตกเป็นของเขา ดีหรือไม่”
นายทหารอึกอักเมื่อได้ยิน “ข้าน้อยมีภรรยาแล้วขอรับ”
“ข้าไม่แต่งนะ ให้แต่งกับเจ้านี่ให้ตายยังดีกว่า”
ทั้งสองเอ่ยออกมาพร้อมกันจนลู่จื้อยิ้ม
“เช่นนั้นข้าก็จะส่งตัวเจ้าทั้งคู่ให้ทางการตัดสินให้ เขาจะโบย จะฆ่าจะแกงก็เรื่องของเขา” ลู่จื้อปัดมือบอกให้คนพาทั้งสองคนที่กระทำผิดออกไป เพราะนางอยากไปดูหลิวเหว่ยเต็มทีแล้ว
“ข้าไม่ยอม นางไม่มีสิทธิมาทำกับข้าเช่นนี้ ข้าเป็นคนของท่านพี่หลิวเหว่ย” ซูจินยังคงโวยวาย นางไม่ยอมแพ้
“ข้าไม่มีสิทธิอะไร”
