ตอนที่ 18 ไม่ต้องกลัว
พี่ภีมม์ยอมถอนริมฝีปากของเขาออก ในขณะที่ฉันเหมือนอากาศแทบจะหมดไป
นัยน์ตาคมที่เอาแต่จ้องหน้าฉันปรากฏรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปาก จนฉันต้องรีบหลบสายตาด้วยการเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เขาต้องรู้แน่ ๆ เลยว่าตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกยังไง หรือไม่ก็...บางทีพี่ภีมม์อาจจะแยกไม่ออกก็ได้ว่าฉันกำลังหน้าแดงเพราะความเมา หรือว่าหน้าแดงเพราะกำลังอายเขาอยู่กันแน่
“มองหน้าพี่” พี่ภีมม์ใช้มืออีกข้างหนึ่งประคองใบหน้าฉันให้หันกลับมามองเขา ทำให้ตอนนี้เราสองคนสบตากันอย่างที่ฉันหลีกเลี่ยงไม่ได้ สายตาคมเข้มของเขาจ้องมองใบหน้าฉันราวกับจะค้นหาความจริงอะไรจากดวงตาของฉัน พี่ภีมม์ใช่ฝ่ามือค่อย ๆ ลูบไล้ไปที่พวงแก้มก่อนไปหยุดอยู่ที่ริมฝีปากของฉัน
“ต่อไปถ้าอยู่กับพี่ ห้ามพูดถึงผู้ชายคนอื่นอีก”
ตึก ตึก ตึก เสียงหัวใจของฉันมันเต้นแรงมากกับสิ่งที่พี่ภีมม์พูดออกมา มันหมายความว่าไงนะ หมายความว่าพี่ภีมม์กำ
