Gözlerimi açtığımda bulunduğum yerin bir hastahane odası olduğunu anlamam uzun sürmedi ve görüş alanıma giren ilk kişi Merve idi. Merve, "Canım" diyerek yanıma yaklaştığında umursamaz bakışlar ile kafamı çevirdim. Kimseyi görmek istemiyor, hata kimse ile konuşmak istemiyordum. Sadece yalnız kalmak, kimsenin "İyi misin? " sorusuna "İyiyim yada iyi değilim " demek istemiyordum. Bir süre sonra kapıdan giren Aylin ile her ne kadar şaşırsam da kocaman olmuş karnına bakamadan geçemiyordum. Aylin Merve'ye, "Canım bizi bir iki dakika yalnız bırakabilir misin? " dediğinde Merve kendinden beklenmeyecek bir tepki göstermiş ve çemkirmeden dışarıya çıkmıştı. Aylin, "İyi misin diye sormayacağım çünkü şuanda hiç duymak istemediğin soru bu " dediğinde olumlu anlamda kafamı salladım ve o gülümseyerek,