Kasalukuyan akong nagpipinta. Dalawang linggo ang dumaan buhat ng gabing iyon. Simula noon ay madalang pa sa patak ng ulan kung magkita kami ni Ian. At kung magkita man, pareho kaming nagkukunwari na okay lang ang lahat.
"Good morning, 'tol."
Nilingon ko si Ian na tumayo sa gilid ko. “Good morning.”
He winked at pakiramdam ko ay literal na nahulog ang puso ko. Nais Hindi ko mabilang kung ilang gabi akong hindi makatulog sa kakaisip sa nangyari. Ian has this effect in me. Pagkatapos ng gabing yun, halos gabi-gabi akong umiiyak tuwing naiiisip ko siya.
Nahahati ang puso ko. Ang kalahati ay nagsasabing tama lamang na panindigan ko ang aking prinsipyo, ngunit ang kalahati ay nagsasabing magpakatangay na lamang ako sa pag-ibig na nararamdaman ko sa kanya. Pero this time, mas
