“มาถึงขนาดนี้แล้วกูจะถามมึงอีกทีนะใบหยก ถ้ากูทำต่อมึงจะไม่โวยวายอะไรใช่ไหม” เหนือสมุทรถามขึ้นทันทีเพราะหากล่วงเลยจากตรงนี้ไปแล้ว มันไม่มีทางที่เหนือสมุทรจะหยุดการกระทำของตัวเอง
“ทำต่อเถอะเราไม่ไหวแล้วสมุทร” คำตอบของใบหยกทำเหนือสมุทรยกยิ้มเพราะมันคือคำตอบที่เหนือสมุทรต้องการจะได้ยิน
“ถ้าทำต่อถึงมึงจะบอกให้กูหยุด กูก็หยุดให้มึงไม่ได้แล้วนะ” เพราะเหนือสทุทรไม่ได้ปลดปล่อยมานานหลายวัน หากให้ทำแล้วมาให้หยุดเสียดื้อๆแน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้
“อื้อ…เราอยากทำอะไรพวกนี้เป็นเพื่อเอาไปใช้กับพี่หมอเบนซ์ สมุทรรีบๆทำเถอะเราแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว”
เส้นขีดความอดทนของเหนือสมุทรขาดออกจากกันเมื่อได้ยินใบหยกพูดถึงไอ้หมอเบนซ์อีกครั้ง ในใจของใบหยกมีแค่มันจริงๆ ไม่ว่าจะทำอะไรหรือเรียนรู้อะไร ใบหยกก็คิดถึงแค่ไอ้หมอเบนซ์อยู่ตลอด
“ก่อนใช้กับมัน ใช้กับกูก่อนแล้วกัน” เหนือสมุทรพูดขึ้นทันทีก่อนจะถอดอันเดอร์แว
