“เรารู้หน่า ถึงขั้นขอไลน์เราแบบนี้พี่หมอเบนซ์คงสนใจเราบ้าง” ใบหยกพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้หัวใจของเธอกำลังเบิกบานกับการที่หมอเบนซ์ขอไลน์
“มึงไม่ได้สนใจที่กูพูดเลยหรอใบหยก” เจมส์ถามขึ้นเพราะเหมือนว่าใบหยกจะไม่สนใจอะไรที่ตัวเองพูดออกมาเลย
“ก็ที่พูดมามันไม่จริงสักหน่อย หากพี่หมอเบนซ์ไม่สนใจเราเขาจะขอไลน์เราทำไมล่ะ” ทุกคนได้แต่ส่ายหน้ากับคำพูดของใบหยก
“เออ ! ถ้ามึงคิดว่ามันสนใจมึงก็ตามนั้น” เหนือสมุทรพูดขึ้นเพื่อตัดความรำคาญ
ในเมื่อบอกความจริงแล้วไม่เชื่อ ก็รอให้เห็นเองทีเดียวแล้วกันเพราะในตอนนี้หากจะพูดจนปากเปียกปากแฉะ ใบหยกก็คงไม่เชื่ออยู่ดี
“ถ้าเราสมหวังกับพี่หมอเบนซ์ เราจะเลี้ยงชาบูสมุทร” ใบหยกพูดขึ้นเพราะส่วนหนึ่งก็เป็นเหนือสมุทรนี่แหละที่ช่วยสอนอะไรต่างๆให้กับเธอ
“คงไม่ได้แดก” ครามพูดขึ้นทันทีเพราะยังไงแล้วเหนือสมุทรก็คงไม่ได้กินชาบูฟรีจากใบหยกเพราะพี่หมอเบนซ์อะไรนั่นสนใจใบหยกท
