23
“มึงทำอะไรไอ้บรม?” น้ำเสียงดุๆ ของรัฐภูมิเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นบรมทำท่าจะอุ้มสาวร่างเล็ก
“ก็อุ้มไปที่รถยังไงล่ะครับ” บรมตอบอย่างงงๆ
“ใครสั่ง” บรมถึงกับหน้าเหวอหลังจากที่คำพูดของเจ้านายไหลเข้าไปในหู
“ไม่มีใครสั่งครับ ผมก็แค่ทำตามหน้าที่”
“ไม่ต้อง กูอุ้มเอง ตัวเท่ามดอย่างนี้กูอุ้มได้”
คนที่พูดเดินจ้ำมายืนใกล้ร่างสาวที่ยืนพิงร่างของบรมอยู่ รัฐภูมิกระชากร่างของจันยาวีร์มาปะทะกับอกของตนก่อนจะช้อนอุ้มสาวร่างบอบบางขึ้นมาอยู่ในวงแขน เดินจ้ำอ้าวออกไปจากห้องนั่งเล่นทันที
บรมเกาหัวกับท่าทางที่บ่งบอกถึงความหวงของเจ้านายที่มีต่อเชลยสาวคนนี้ แต่ก็พูดและถามในสิ่งที่ตนเองสงสัยไม่ได้ หากพูดออกไปมีหวังได้รับประทานบาทาของรัฐภูมิแน่นอน เขาจึงเดินออกไปจากห้องนั่งเล่นตรงไปยังรถตู้คันงามที่จอดติดเครื่องรออยู่หน้าประตูบ้าน
รถยนต์คันดังกล่าวเคลื่อนตัวออกไปจากประตูรั้วบ้านทันทีหลังจากที่บรมก้าวขึ้นมาบนร
