26
“ถ้าฉันยอมคุณ คุณอย่าทำอะไรพวกเค้านะคะ” ชายหนุ่มนิสัยเอาแต่ใจตัวเองกระตุกยิ้มเหี้ยม เมื่อได้ยินคำพูดของคนพ่ายแพ้
“ฉันจะทำหรือไม่ทำมันก็ขึ้นอยู่ที่เธอ จำไว้...มันขึ้นอยู่กับเธอ”
เขาเน้นชัดทุกถ้อยคำที่เอ่ยออกไป คนที่นอนฟังอยู่บนที่นอนน้ำตาหยดลงมาจากหางตาไม่ขาดสาย เหมือนมีคมกริชแทงลึกลงไปในหัวใจก่อนจะกรีดจนหัวใจสาวให้ย่อยยับคามือ เป็นความเจ็บปวดทุกข์ทรมานใจเป็นที่สุด ความเงียบและเสียงสะอื้นที่รัฐภูมิได้ยิน เขาถือว่านั่นคือคำตอบของเธอ รัฐภูมิจึงโน้มลำตัวต่ำจนใบหน้าคมคายเสมอกับดวงหน้าหวานปนเศร้าเคล้าน้ำตา
“จำไว้ว่า...ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับเธอ ตราบใดที่เธอนอนแบให้ฉันเอาดีๆ ฉันรับรองว่าจะทะนุถนอม ไม่รุนแรงกับเธอ แต่ถ้าวันใดเธอเกิดขัดใจฉันขึ้นมาล่ะก็...เครื่องพังแน่”
เสียงคำรามของเขาพูดอยู่เหนือริมฝีปากบางที่ออกอาการสั่น ก่อนจะบดทับกลีบปากนุ่มคู่นั้นด้วยริมฝีปากหนาของตน ไม่อยากจะเชื่อตัว
