The Shade of a Curse

Chapter 3

Natalie:

Katahimikan ang namayani ng iwan nila ako kasama ang lalaking ito na walang puso at brutal na pumapatay ng tao. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Pakiramdam ko'y sasabog na ang puso sa labis na kaba at takot na dulot niya sakin. Nakayuko lamang ako habang siya'y nagsindi muli ng sigarilyo.

Naramdaman ko ang mga yabag niya na papalapit nanaman sakin. Pumikit ako, ayoko siyang tignan dahil natatakot ako.

"Take off your clothes." Nanlaki ang aking mga mata ng utusan niya ako. Hindi naman ako boba o bobita para hindi maintindihan ang ibig niyang sabihin. Niyakap ko ang sarili ko at takot na takot akong napatingin sa gawi niya. Nag aalab na mga pulang mga mata habang seryoso lang na nakatitig sakin ito. Umiling ako, hindi maaari ang gusto niya.

"I said take off your clothes now!" Baritonong boses na pagsigaw niya sakin. Mas lalong bumigat ang tensiyon saming dalawa. Ang mga tingin nito'y hindi mo kakikitaan ng liwanag sapagkat punong puno siya ng kadiliman. Napaurong ako, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Ayaw ng utak ko pero kusang gumagalaw ang mga kamay ko na nanginginig na binubuksan ang mga botones ng aking kasuotan.

Ang mga butil ng luha'y kusang naglabasan ngayon saking mga mata na pagod na kakaluha. Hindi ko na alam ang gagawin ko at sa utak ay namayani ang salitang bahala na. Bahala na kung anong mangyare sa gagawin kong ito. Ito na unang beses ko pa lamang gagawin sa labing apat na taon kong namalagi sa mundong ito.

Pinakatitigan niya lamang ako habang nanganngatog ang mga kamay ko. Mabagal ito ngunit alam kong magwawagi na, lalabas na, masisilayan na ang nakatagong kayamanan na para sakin ay ako lang dapat ang makakasaksi at ang magiging asawa ko.

Nagtagumpay ang plano. Nabuksan ko ang pang huling botones at hinubad ang pang itaas. Hindi pa ako lubusang naka hubad sapagkat may kapirasong tela pa naman na magtatakip saking maselang bahagi ng katawan. Napayakap muli ako. Hindi ko na yata kaya pang hubarin ang susunod. Siguradong papatayin niya ako dahil ayaw nito ang mainip sa isang palabas. Oo palabas, para akong isang palabas na aliw na aliw na panoorin. At siya naman ang manonood na makikitaan mong walang kahit anong emosyon sa kanyang mga mata.

"Take off your bra." Halos mahimatay na ako sa labis na pagkapula ng aking mga mata. Ang dibdib ko'y hindi pa ganon kalaki sa murang edad ko. Masyado pa akong bata para sa ganto. Hindi pa handa sa pag lalantad ng aking sarili para sa kaligayahan ng iba.

Pikit mata ko itong tinanggal. Pati ang pang ibaba at panloob. Walang natira. Wala na halos natira saking dignidad. Tapak na tapak na ang aking pagkatao.

Hindi ko na kinaya at kaagad kong pinag krus ang aking dalawang braso upang matakpan ang mga munti kong dibdib. Sa iba ako nakatingin habang patuloy padin sa pag agos ang aking mga luha. Tahimik lamang, pinipilit ko na tahimik na umiyak sapagkat alam kong magagalit ito at baka paslangin niya ako sa brutal na paraan.

"Fix yourself." Sabi nito at tumalikod sakin matapos niya akong pakatitigan ng matagal na naka hubo't hubad. Hiyang hiya ako, wala na akong mukha pa talagang ihaharap lalo na saking Ina kapag nalaman niya ito. Takot na takot narin ako sa mga pwede pang gawin sakin ng lalaking ito.

Binuksan niya ang hawla at kinuha ang isang bakal na kandado sa leeg. Alam ko na ang gagawin nito. At tama nga ang hinala ko dahil ikinabit niya ito saking leeg at hinawakan ang bakal na tali sa kanyang kanang kamay.

Hinila niya dahan dahan ang tali kung kayat napasunod ako kung saan siya mag tutungo. Nagulat ako ng hindi niya ako kinulong at naupo lamang ito sa kanyang swivel chair.

"Sit here." Sabi niya at pinaupo ako sa kanyang hita. Hiyang hiya ko yong ginawa. Hindi naman siya katandaan. Tingin ko'y nasa bente tres lamang ang edad nito dahil sa kakinisan ng balat at kabataan ng mukha. Sinunod ko siya at dahan dahang naupo sa kanyang lap.

Pagupo ko'y kaagad niyang hinawakan at hinaplos ang aking buhok. Inamoy pa niya ito na waring may amoy na kinaaadikan. Napapikit ako hindi ko alam pero naiilang talaga ako. Unang beses ang lahat saakin. Hindi ako nahawakan ng kahit sino mang lalaki buong buhay ko. Siya pa lamang ang una. Ang kanyang mga labi ay nagsimulang lumapat saking tenga pababa saking leeg at dinilaan ako. Sobrang kaba ang naramdaman ko. Takot na takot ako sa maaari niyang gawin sakin dahil wala akong kalaban laban.

"Your taste is sweet." Sabi nito at ngumisi. Kitang kita ko ang mahina niyang pag tawa na parang demonyo. Takot na takot ako sakanya. Alam kong anumang oras ay kayang kaya niya akong patayin manlaban man ako o hindi. Alam kong mag sasawa at magsasawa siya saakin at maaaring humantong ang kapalaran ko katulad ng babaeng walang awa niyang pinatay.

"You're my b***h now." Bulong niya sakin.

"You're my w***e now." Dagdag pa nito. Ang mga luha ko'y nagsilabasan nanaman. Wala na nga akong ipinagkaiba sa mga babaeng pinagsawaan niya. Nilaspag, pinagsawaan at pagkatapos ay papatayin nalang niya kapag wala ng pakinabang at kapag nakakita na siya ng ipapalit.

Nabalitaan ko din na sa sobrang dami niyang koleksyon na mga babae. Mga babae na marahil ay parausan lamang niya.

Ganoon na lamang ang takot ko sakanya sapagkat wala siyang sinasanto. Isa lamang ang bayan na ito, ang bayan ng Richmond sa pagmamay-ari niyang lupain. Isa siyang tuso. Isa siyang sakim at napaka makapangyarihan niyang nilalang.

At ngayon ay narito ako nakakulong sa piling ng isang walang puso na katulad niya. Sa isang demonyo. Sa isang halimaw na katulad niya. Alam kong bilang na lamang ang araw kong mamamalagi dahil sa oras na pagsawaan niya ako'y agad na ililigpit niya ang katulad ko.

"You're mine now Natalie, you're all mine. Every inch of you are mine." Bulong niya sakin.

Pero iisa lamang ang katanungan ko...

Papaano niya nalaman ang aking pangalan?