“เห็นยัยนั่นสวยบาดตาบาดใจเข้าหน่อย กำลังคิดอะไรพี่ยุ เดี๋ยวบรรดาสาวๆ ของพี่ได้แหกอกทั้งพี่ทั้งแม่นางแบบร่านนั่น อย่าหาว่ารีไม่เตือน เห็นทีเลือดได้ท่วมไร่คมพิทักษ์ ระวังจะเดือดร้อนถึงท่านฤาษี จะได้เสด็จออกจากอาศรมล่ะ”
“ว่าพ่ออย่างนั้นได้ไงเรา”
“ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง”
“จะเอายังไง อย่ากล่าวหาพี่ พูดไม่รู้เรื่องได้ถูกโยนไปตึกหลังเขาแน่”
“โอ๊ย คำก็ตึกหลังเขา สองคำก็ตึกหลังเขา” วารีอารมณ์เสียที่พลาดโอกาสจิกหัวตบศัตรูหัวใจ ซึ่งร้ายกาจด้วยความสวยและท่าทีหยิ่งผยอง ทั้งที่ไม่มีอะไรให้ผยอง
ทั้งใบหน้าเรียวรูปไข่ ดวงตากลมโต สอดรับกับคิ้วโก่งดกโค้งสวยทั้งที่ไม่ได้วาดเสริมเติมแต่ง จมูกเล็กโด่งรั้น พอเหมาะพอเจาะกับริมฝีปากได้รูปอิ่มกำลังพอดี เรียวคางมน ลำคอระหง ผู้ชายบ้าที่ไหนเห็นจะอดใจไหว ไม่สงสัยเลยทำไม ธีรพงศ์ถึงได้บ้าบอได้ขนาดนั้น แม่น
