เล่นกับรัก :: CHAPTER 2 พี่สองเด็กศิลป์ [100%]
1069 Words
ฉันเดินออกจากคณะศิลปกรรมศาสตร์มาถึงหน้าคณะของตัวเอง พลางต่อสายหายัยเกี๊ยวก็พบว่าเพื่อนไม่รับสาย ไม่รู้ว่าเป็นอะไรหรือเปล่าแอบเป็นห่วงเหมือนกันนะเนี่ย
“เคลียร์!” แต่ไม่ทันขาดคำฉันก็มองร่างบอบบางที่กึ่งวิ่งกึ่งเดินสวมชุดนักศึกษาและหอบกระเป๋าใส่แบบฟุบนั่งบนเก้าอี้ พลางยกมือทาบทับตำแหน่งหัวใจตัวเอง
“แกหายไปไหนมา รู้ไหมว่าคมกริชหมายหัวแกแล้วนะเว้ย”
“รู้ ออกแบบเส้นเรียบร้อยจะเอามาให้คมกริชดูไง แต่ขอพักหายใจแปบ”
“ตกลงไปไหนมา? นึกว่าหนีตามผู้ไปซะอีก”
“นี่ตามบ้าอะไร! ฉันเลิกยุ่งกับผู้ชายแล้ว เค” เกี๊ยวมองค้อนฉันพลางสูดลมหายใจเข้าออกให้เป็นปกติ “ฉันไปสืบเรื่องพี่สองมา”
“จริงอะ เมื่อกี้ฉันก็เจอเขาด้วย”
“เจอที่ไหน?” พอเกี๊ยวถามฉันก็เลยบอกเพื่อนที่พยักหน้ารับแบบรู้อยู่แล้วว่าพี่สองเป็นผู้ชายแบบไหน “เขาเป็นแบบนั้นก็ไม่แปลก พี่สองเด็กศิลป์เพิ่งเลิกกับแฟนไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อน”
“ห๊ะ! พวก introvert มีแฟนด้วยเหรอ คิดว่าชอบอยู่คนเดียวซะอีก” เมื่อคืนลองค้นหาข้อมูลดูไง ถึงได้ถามเกี๊ยวด้วยน้ำเสียงตกใจเล็กน้อยกับคำที่ว่าพี่สองมีแฟนและเพิ่งเลิกกันไปสดๆ ร้อนๆ
“มีได้ดิ เขาก็มีดุนปะ”
“ทะลึ่งอะ”
“หรือไม่จริง ถึงจะเป็น introvert ใช่ว่าจะเสียบไม่เป็นนิ ถามแปลกๆ”
“แล้วไงต่อ” ฉันคะยั้นคะยอเพื่อนที่หยิบยาดมในกระเป๋ามือสูดดมเพราะเหนื่อยหอบจากการวิ่งกระหืดกระหอบมา
“ฉันรู้มาแค่นี้นะ รู้ว่าพี่สองเป๋ไปไม่เป็นเหมือนกันที่โดนแฟนทิ้งไปมีคนใหม่”
“ถามจริง” ทำไมถึงได้เหมือนกับฉันขนาดนี้ล่ะ แต่แตกต่างกันตรงที่ฉันโดนสวมเขาส่วนพี่สองถูกทิ้งเพราะเป็นหนุ่มโลกส่วนตัวสูงมากๆ เฮ้อ ขนาดแฟนเขายังไม่คบต่อ ฉันจะจีบเขาให้มาคบเป็นแฟนเล่นๆ ได้ไง แค่คิดว่าเหนื่อยตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลย หัวจะปวด! ไม่เคยจีบหนุ่มสไตล์นี้มาก่อนด้วยดิ ต้องทำยังไงถึงจะเข้าไปในโลกเขาได้ล่ะเนี่ย
“แกจริงจังกับพี่สองปะเนี่ยเคลียร์”
“เปล่า แค่อยากคบเล่นๆ ดามใจและอยากให้ไอ้โดมกับอีจีจี้อิจฉาเล่น” มันก็คือการแก้แค้นนั่นแหละหรือฉันควรพอดีวะ “ช่างเถอะ ไม่เอาดีกว่า”
“มีอีกเรื่องที่แกควรรู้”
“เรื่อง?” มองสบตากับเกี๊ยวที่ยกยิ้มมุมปาก เป็นยิ้มที่โคตรจะร้ายเลยเพื่อนฉัน ชักรู้สึกไม่ดีแล้วดิเวลาเห็นยัยเพื่อนตัวแสบยิ้มแบบนี้น่ะ
“ไอ้โดมเป็นน้องพี่สอง”
“ห๊ะ!” ตกใจคูณขึ้นไปอีกเท่าตัวที่รู้ว่าไอ้โดมเป็นน้องของพี่สองเนี่ยนะ เฮ้ย ไม่จริงมั้ง ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยตั้งแต่คบกับมันมาสามเดือนเนี่ย มันเป็นลูกคนเดียวไม่ใช่เหรอวะแล้วจะเป็นน้องพี่สองได้ไง
“ไม่ใช่น้องแท้ๆ เป็นลูกน้องสาวแม่พี่สอง แบบลูกพี่ลูกน้องกัน ฉันรู้มาว่าไอ้โดมสนิทกับพี่สองมากและนับถือพี่สอง”
“...”
“อีกอย่างพี่สองเป็นพวกไม่สนใจเรื่องของใคร เขาไม่รู้หรอกว่าแกกับไอ้โดมเคยคบกันมาก่อน” พอได้คำตอบจากเกี๊ยวความคิดที่ว่าจะปล่อยเบลอเรื่องนี้ไปซะก็คุกรุ่นขึ้นทันที ความแค้นที่มอดไปเวลานี้สุ่มอกขึ้นมาจนกลายเป็นความแค้นที่อยากจะเอาคืนไอ้โดม มันทำร้ายจิตใจของฉันและยังมาหาเรื่องฉันอีก เพราะงั้นถ้าเป็นพี่สองเขาต้องช่วยฉันได้แน่และที่สำคัญฉันอาจจะช่วยเขาได้เรื่องที่เขาเพิ่งเลิกกับแฟน “เคลียร์”
“ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะขอพี่สองคบ”
“ดะ เดี๋ยวนะ! เอาจริงดิ”
“จริง ฉันกับพี่สองเราตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน เพราะงั้นฉันจะคบกับเขาเล่นๆ เพื่อให้ไอ้โดมมันเห็นและฉันก็จะทำให้พี่สองเลิกคิดมากเรื่องแฟนเก่า เป็นไงวินวิน”
“เอ่อ ความคิดแกมันก็ได้นะ แต่พี่สองจะยอมเหรอเขาเป็นยังไงแกก็รู้” อันนี้จริง... โลกส่วนตัวสูงเวอร์ขนาดนั้น ฉันเข้าถึงยากแน่ เอาไงดีวะเคลียร์
“ฉันลองหาข้อมูลคนเป็น introvert ก่อนว่าควรทำตัวยังไงกับเขา ที่จะทำให้เขาไม่อึดอัด”
“ทุ่มเทมาก”
“แน่นอน เพราะฉันเกิดมาเพื่อเล่นกับรัก ไม่ได้เกิดมาเพื่อรักใคร” รวมไปถึงการเล่นกับรักในครั้งนี้ด้วย ที่ฉันทำลงไปทั้งหมดก็เพื่อเอาคืนไอ้โดมกับอีจีจี้ ให้พวกมันได้รู้ว่าต่อให้ฉันเลิกกับไอ้โดมไปฉันก็หาคนใหม่ได้และคนใหม่ที่ว่าก็คือพี่ชายที่มันนับถือ แค่คิดว่าไอ้โดมเจอฉันในฐานะแฟนพี่ชาย มันจะรู้สึกยังไง... แค่คิดไปถึงตรงนั้นก็รู้สึกสาแก่ใจแล้วดิ
“ระวังจะตกหลุมรักหนุ่มโลกส่วนตัวสูงนะ”
“จะเป็นไปได้ยังไง ฉันกับพี่สองต่างกันสุดขั้ว รักกันยากมากแค่ฉันจะยื่นข้อเสนอให้ไม่รู้จะทำได้หรือเปล่าเลย คิดไปถึงขั้นนั้นก็บ้าแล้ว” ตอบเกี๊ยวที่อมยิ้มพลางบอกว่าสืบเรื่องนี้มาได้จากร้านสักนั่นแหละ ดูเหมือนยัยเกี๊ยวไปสักที่ข้อมือมาเพิ่มแต่ไม่ได้สักกับพี่สองเป็นเจ้าของร้านสักที่พี่สองทำงานอยู่ เกี๊ยวบอกว่าผู้ชายคนนั้นปากไม่ดีเอาเสียเลย จนยัยเกี๊ยวต้องทนฟังเขาที่บ่นคิดว่าเกี๊ยวชอบพี่สอง “ลองดูก็ไม่เสียหายนี่นา”
ฉันต้องการคบกับเขาเพื่อนแก้แค้นแฟนเก่า และถ้าเขาตกลงคบกับฉันเพื่อลืมแฟนเก่าของตัวเอง เราสองคนก็เหมือนใช้ความรู้สึกเป็นเครื่องมือเพื่อทำลายความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างเราไง ตอนนี้ขอไปดูข้อมูลคนที่เป็น introvert ก่อนว่าพวกเขามีนิสัยยังไงบ้างจะได้ทำตัวถูก
*---------------------------------------------------*
- Writer
