“เตรียมตัวพร้อมแล้วใช่ไหมครับคุณรัศมี” ท่านประธานที่แสนดีเปิดประตูห้องทำงานออกมาพร้อมภรรยาที่เป็นเพื่อนสนิทของฉัน ท่านประธานเอ่ยปากถามด้วยประโยคเชิงห่างเหิน เขาแสดงได้ดีจัง เหมือนเป็นคนละคนเลย ทำไมฉันไม่เก่งแบบนี้บ้างนะ
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” ฉันตอบออกไปด้วยใบหน้านิ่งเรียบ ทั้งที่ใจจริงไม่ชินกับการห่างเหิน ก็ในอดีตครั้งหนึ่งเราเคยนอนกอด ถึงจะรู้ว่าผิดที่รู้สึกกับคนรักของเพื่อนก็เถอะ พี่กองทัพคนนั้นทำไมต่างกับพี่กองทัพคนนี้นัก เขาช่างเก่งจริง ๆ ที่เปลี่ยนไปเป็นคนละคนอย่างง่ายดาย
แต่มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอเบลล์ ก็เนี่ยนี่สามีของเพื่อน ต่อให้แกจะรักเขาแค่ไหนก็ไม่ควรทำ หักห้ามใจซะ อย่าทำร้ายเพื่อน เลิกคิดถึงพี่กองทัพคนนั้นได้แล้ว ฉันได้แต่ก่นด่าห้ามปรามตัวเองในใจ พยายามบอกตัวเองพี่กองทัพเปลี่ยนเป็นคนที่รักมิ้มมากก็ดีแล้ว มิ้มจะได้ไม่เสียใจ มิ้มและลูกจะได้แข็งแรง
“โอ๊ย! พี่กองทัพ เบลล์ ขอร้องเถอะค
