“ขอชิมหน่อยได้ไหม” บรรยากาศรอบกายชวนทำให้รู้สึกกระอักกระอ่วน เบญจมาศทำตัวไม่ถูกเลยขอเขาชิมเบียร์
“เป็นเด็กเป็นเล็ก” แต่เขากลับไม่ให้ ชายหนุ่มว่าพร้อมกับยกมือที่ถือกระป๋องเบียร์ขึ้นสูง เมื่อเห็นฝ่ามือน้อย ๆ ยื่นมาหมายจะคว้า
“เด็กที่ไหน ฉันยี่สิบสองแล้วนะ”
“หึ ความคิดไง เธอน่ะ...เด็ดสองขวบ” หญิงสาวตาโต ไม่พอใจเท่าไรนัก แม้นจะอายุห่างจากเขาถึงแปดปีก็ตาม
...พอเธอเงียบ สายตาคมก็แอบชำเลืองมอง เบญจมาศกอดเข่ามองออกไปข้างหน้า
“สวยจัง”
“_”
“ดีใจที่ได้มากับพี่ค่ะ”
“ทำไมเรียกพี่” คนตัวเล็กหันมามอง ตอนแรกก็นึกว่าเขาไม่สนใจเสียงของเธอเสียอีก แต่ที่ไหนได้แอบตั้งใจฟังนี่เอง
“คุณแม่บอกให้เรียกค่ะ ก็พี่แก่มากแล้ว”
“ห้ะ! วะว่าไงนะ” คราวนี้ถึงกับหันขวับมามองเธอเลยทีเดียว แก่อย่างนั้นหรือ “เธอว่าไงนะ!”
“อ้าว...ทำเป็นโกรธไปได้ แล้วทีว่าฉันเด็กอะ ฉันไม่เห็นโกรธ” จิณณะยกเบียร์ขึ้นกระดกจนหมดกระป๋
