(“กันขอคิดดูก่อนนะ ว่าแต่ว่า เรื่องที่เราสองคนเคยคุยเกริ่น ๆ กันเอาไว้ เรื่องการแต่งงานของยายเนยกับลูกชายของนาย สรุปว่ายังไง ถ้าลูกชายของนายตอบตกลง กันตกลงซื้อทันที”) คุณพิสุทธิ์หัวเราะในตอนท้าย พูดทีเล่นทีจริง
“เอาน่า ไอ้เพื่อนเกลอ ว่าแต่ว่า หนูเนยกลับมาจากเที่ยวหรือยัง”
(“ไม่กี่วันนี่แหละ”)
“ถามจริง ๆ เถอะ แกยังอยากได้เจ้ามาร์ชเป็นลูกเขยใช่ไหม” กมลย้ำขอคำมั่น
(“ตั้งแต่เกิดมา ผู้ชายที่ดูดี ทำงานเก่ง และทำได้ทุกอย่าง ก็คงเป็นเจ้ามาร์ชลูกชายของนายนี่แหละ ถ้ายายเนยพลาดไป กันคงเสียดายแย่”)
“แล้วหนูเนย ลูกสาวของนาย มีความสนใจในตัวของเจ้ามาร์ชไหม”
(“โอ๊ย... แน่นอนอยู่แล้ว สำหรับยายเนยลูกสาวของกันนะ พ่อพูดคำไหนคำนั้น”) คุณพิสุทธิ์หัวเราะร่วน
ทั้งสองคนพูดเรื่องแบบนี้ทุกครั้งที่เจอกัน
“เอาแบบนี้ดีไหมวะ กันจะขอนัดหนูเนยให้มาพูดคุยทำความคุ้นเคยกับเจ้ามาร์ชที่สนามกอล์ฟ ถามหนูเนยว่าจะสะดวกเมื
