ตอนที่ 13 ข้าหลับเจ้าจะเสียใจ
ฮี่ ๆ ๆ เจ้าเสี่ยวไป๋ส่งเสียงเรียกร้องความสนใจขึ้นมา ลู่ชุนหันไปมองมันเล็กน้อย แต่กระนั้นเขาก็ยังคงหาบน้ำเข้าไปในบ้านเช่นเดิม คราวนี้เจ้าม้าตะกุยขาหน้าขึ้น ร้องฮี่ ๆ อย่างไม่พอใจ มันวิ่งเหยาะ ๆ ออกมาจากคอก หมายจะเข้าไปหาเจ้าของมัน
"เสี่ยวไป๋หยุดอยู่ตรงนั้น ข้ายกน้ำอาบให้อาหลินก่อนประเดี๋ยวจะออกมาแปรงขนให้เจ้า" เจ้าม้าดำชื่อขาวหยุดชะงักอยู่หน้าประตูบ้าน จมูกบาน ๆ ของมันพ่นลมหายใจออกดังฟึดฟัดดูก็รู้ว่ามันไม่พอใจ
จ้าวลี่หลินยกชามเลือดกวางดาวตุ๋นเดินออกมาจากในครัวพอดี นางทันเห็นเจ้าม้าวิปริตตัวนั้นมองสามีนางตาละห้อย หญิงสาวเชิดหน้าโยกย้ายสะโพกเดินผ่านหน้ามันเข้าไปในบ้าน นางยืนมองที่หน้าประตู เหมือนผู้ชนะ
"ว่าอย่างไรเล่าเจ้าม้าตัดแขนเสื้อ ท่านพี่ไม่สนใจเจ้าใช่ไหมล่ะ ฮี่ ๆ สมน้ำหน้า"
พรืด!! ฮี่ ๆ ๆ มันก้มหน้าลงตะกุยขาไปที่พื้น ดินที่อยู่ใต้เท้ามันทรุดเป็นหลุม
