รุ่นพี่

บทที่ 5

"สาวๆครับ พวกพี่ขอนั่งด้วยได้ไหม" เสียงเอ่ยทักทายที่คุ้นเคยจากน๊อตทำให้คนที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานหยุดชะงักแล้วพากันหันไปสนใจคนที่เข้ามาใหม่

"พี่น๊อตพี่ทิว มาทำอะไรแถวนี้คะ" ข้าวฟ่างที่เห็นว่าเป็นใครเธอก็ส่งยิ้มพร้อมกับเอ่ยทักทายพร้อมกับเอ่ยถาม ปกติแล้วไม่ค่อยเห็นพวกพี่เขามาแถวนี้สักเท่าไร

"พวกพี่ก็มาหาเรานั้นแหละ" น๊อตตอบกลับยิ้มๆแล้วเดินเข้าไปหาข้าวฟ่าง

"คะ มีธุระอะไรกับหนูหรือเปล่าค่ะ" ข้าวฟ่างทำหน้าสงสัย มีเรื่องอะไรกับเธอหรือเปล่า

"พี่ขอยืมมือถือหน่อยสิ" จากความสงสัยเปลี่ยนเป็นงุนงง เมื่ออยู่ๆรุ่นพี่ตรงหน้ามาขอยืมโทรศัพท์มือถือ แต่ถึงจะข้องใจและสงสัยแต่เธอก็ยอมหยิบโทรศัพท์ยื่นให้

"ขอบคุณครับ" น๊อตรับโทรศัพท์มาพร้อมกับยิ้มขอบคุณ จากนั้นเขาก็เข้าไปในแอพพลิเคชั่นหนึ่งอยู่ประมาณ 2 นาที ก่อนจะยื่นโทรศัพท์คืนให้กับข้าวฟ่าง

"อ่ะ! นี้ ไลน์ไอ้แทน อย่าลืมทักมันไปนะ พวกพี่ไปล่ะ บาย" หลังจบคำพูดของน๊อต ข้าวฟ่างและกลุ่มเพื่อนถึงกับหายสงสัยในการมาของรุ่นพี่ทั้งสองคน

"โชคดีนะ" ทิวพูดแล้วยิ้มให้ ก่อนจะเดินตามเพื่อนกลับไปที่โต๊ะ ข้าวฟ่างได้แต่นั่งนิ่ง

"นี่จะอึ้งอีกนานไหมย่ะ" นิกกี้ที่เห็นเพื่อนนิ่งไปก็ร้องทัก

"ลองทักไปเลยสิ!!" มินต์และผิงบอก

ตึก ตึก ตึก เสียงอัคตราการเต้นของหัวใจของข้าวฟ่างเต้นแรงจนเพื่อนเกือบได้ยิน มือสั่นกดเข้ามาในแอพพลิเคชั่นไลน์แล้วไล่หาชื่อเพื่อนที่พึ่งเพิ่มมา

[TANTAI]

ข้าวฟ่างกดเข้าไปในช่องแชทของแทนไท ที่ใช้รูปประจำตัวเป็นรูปท้องฟ้า

ห้องแชท TANTAI>KHAWFANG

สวัสดีค่ะพี่แทน

ข้าวฟ่างนะคะ (พร้อมสติ๊กเกอร์รูปหัวใจ)

-อ่านแล้ว-

10 นาทีผ่านไป

"พี่แทนเขาอ่านแต่เขาไม่ตอบอ่ะพวกมึง" บอกกับเพื่อนเสียงเศร้า อุตส่าห์ดีใจที่เขาอ่านแต่หลายนาทีผ่านไปแทนไทก็ไม่ตอบกลับข้อความเธอสักที

"ไม่เป็นไร พี่เขาอาจไม่ว่างตอบก็ได้" ผิงพูดปลอบเพื่อน

"แต่เขาอ่านแล้วนะเว้ย!!!" มินต์แทรกขึ้นมา

"มึงจะพูด เพื่อ!" นิกกี้หันไปดุมินต์

"เอ่อ กูขอโทษ" มินต์หันมาบอกกับข้าวฟ่างด้วยความรู้สึกผิด

"ไม่เป็นไรหรอก กลับเถอะ"

เวลา 20.30 น.

พออาบนํ้าแต่งตัวเสร็จข้าวฟ่างก็เดินมานั่งลงที่เตียงนอน มือเรียวสวยหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาดูว่ามีข้ความตอบกลับจากคนที่เธอรอไหม แต่ก็ว่างเปล่า เขาคงจะไม่ชอบเธอจริงๆสินะ ข้าวฟ่างวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมก่อนจะล้มตัวลงนอนเพราะไม่อยากคิดอะไรมากไปกว่านี้

ทางด้านของแทนไท

แทนไทนั่งมองโทรศัพท์มือถือของตัวเองนิ่งเงียบอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานานสองนาน ตอนนี้ในหัวของเขาความคิดมันกำลังตีกันจนสับสนไปหมด ว่าเขาจะกล้าตอบกลับข้อความของข้าวฟ่างเผื่อว่ามันอาจเป็นการเริ่มต้นใหม่ระหว่างเราที่ดีกว่าตอนเจอกันที่ร้านเหล้า แต่สุดท้ายแทนไทก็ได้แต่นั่งมองมันอยู่อย่างนั้น

ส่วนเรื่องที่เพื่อนของเขา เอาไลน์ส่วนตัวของเขาไปให้กับข้าวฟ่างโดยที่ไม่ได้ขออนุญาตจากเขานั้น แทนไทไม่ได้ต่อว่าเพื่อนแต่อย่างใด เพราะเขารู้ว่าพวกมันหวังดีกับเขา แต่ตอนนี้ขอเวลาให้เขาหน่อย ถ้าพร้อมเมื่อไหร่เขาจะเป็นฝ่ายจีบน้องมันเอง