นาฬิกามีเรียนหนักในช่วงนี้เพราะเดือนหน้าต้องสอบปฏิบัติแล้ว จึงหยุดคิดเรื่องความรู้สึกที่มีต่อสองหนุ่มไปก่อน
ส่วนเวฬาที่ตั้งแต่รู้ว่าตัวเองชอบพักรบก็รุกเข้าหาหนักขึ้น แต่เป็นวิธีเข้าหาที่มันดูห่ามๆ จนบางทีดูเหมือนเข้าไปก่อกวนมากกว่า
เหมือนอย่างวันนี้ที่มีเรียนด้วยกันก็เข้าไปขอนั่งข้างๆ เรียนไปด้วยลอบมองไปด้วย จนพักรบไม่มีสมาธิเรียน
ดาริกาสังเกตว่าหลังๆ มานี่เวฬาจะเข้าหาพักรบมากกว่าปกติ วันนี้เธอเลยแกล้งชวนเพื่อนในกลุ่มให้ออกไปก่อน ปล่อยให้พักรบที่รับหน้าที่รวบรวมเอกสารใบงานของกลุ่มไปส่งอาจารย์นั้นกลับออกมาทีหลัง
พักรบหันมาไม่เจอเพื่อนๆ เห็นแต่กลุ่มอื่นๆ ที่กำลังรวบรวมใบงานอยู่ และเวฬาที่นั่งยิ้มมองมาทางเขา พักรบดีใจ ใจเต้นตึกตัก แต่ก็ต้องทำสีหน้าเหมือนรำคาญ เพื่อกลบความตื่นเต้นที่มี
“ปลากรอบ ไปกินข้าวกันปะ” เวฬาชวน
“ชวนใครเหรอ” พักรบเก็บกระเป๋า หันซ้ายหันขวา
“ก็รู้อยู่ว่าฉันชวนนาย” เ
