แตงกวาพึมพำออกมา โดยหารู้ไม่ว่าทุกจังหวะเคลื่อนไหวของหล่อน… ล้วนอยู่ในสายตาของลุงคร้าม จับจ้องทุกฉากทุกตอนตาไม่กะพริบ
“ลุงก็อยากช่วยสุดๆ… ”
ลุงคร้ามคราง…
ตามองดุ้นนิ้วน้อยๆ อย่างนึกอิจฉา กำลังสไลด์เข้าออกในซอกกลีบสีชมพูสวยของแตงกวาที่กำลังบิดตัวไปมาเพราะอารมณ์ค้าง
“ซี้ดดดด… อูย… ค้าง… ค้างสุดๆ… บ้าที่สุด”
แตงกวาสบถออกมาอย่างอารมณ์เสีย ก่อนที่ทุกอย่างจะต้องสะดุดลง เพราะเสียงที่ดังขึ้นมาจากลำคลอง
“แตงจ๋า… ทำอะไรอยู่จ๊ะ ลงมาว่ายน้ำกันเถอะ น้ำใสมาก… พี่รออยู่… ”
อ๊อดว่ายน้ำกลับมาจากอีกฟากฝั่ง
“ไปเดี๋ยวนี้แหละจ้ะ… ”
แตงกวาจำต้องคว้าผ้าขนหนูมากระโจมอก ค่อยๆ ก้าวลงน้ำ แหวกว่ายล้างเนื้อล้างตัวราวกับเงือกน้อยท่ามกลางสายธาร
ลุงคร้ามรอจนมั่นใจว่าไม่มีใครเห็น รีบย่องออกมาจากพุ่มไม้ กลับเข้ามาที่บ้านเสียก่อนที่หลานชายกับแฟนสาวจะสงสัย รีบเตรียมอาหารมื้อค่ำไว้รอท่า
ในเวลาต่อมา
เมื่อราตร
