(ทั้งจุกทั้งเจ็บ)
“อูย...นายพรานจ๋า...รอบนี้ขอฉกาขึ้นขย่มเองนะจ๊ะ”
อีกด้านบนเรือนไม้หลังงามก็ใช่ย่อย นายบ้านหนุ่มใหญ่ยังไม่ยอมรามือจากเด็กสาวที่ตัวเองซื้อหามาจากบ้านสามดอก ตอนเขาพาฉกามาอยู่เรือนนี้ด้วยกันวันแรก เจ้าหล่อนยังไม่รู้ประสีประสา เขาต้องคอยสอนให้ทำนั่นทำนี่
ขนาดให้ดูดดุ้นเนื้อของง่ายๆ เด็กสาวฉกายังทำไม่เป็น เขาต้องสาธิตโดยการดูดกล้วยให้มันทำตาม
พอมาถึงตอนนี้สิ...เขาแทบไม่ต้องลงแรงทำอะไรมาก เด็กสาวฉกามันหัวไว รู้จักปรนเปรอบำรุงบำเรอป้อนความสุขใส่ปากเขาจนอิ่มแปล้
ไอ้ทัพทองคนนี้จึงไปไหนไม่เคยรอด ต้องคอยวิ่งแจ้นกลับมากินน้ำพริกถ้วยเก่าทุกค่ำคืน กินน้ำพริกถ้วยไหนก็ไม่อร่อยถูกปากเท่ากับกินน้ำพริกที่บ้านตัวเอง ยิ่งเป็นน้ำพริกอย่างเด็กสาวฉกานับวันรสชาติมันยิ่งเข้มข้น ทั้งเผ็ด ทั้งจัดจ้าน
นายพรานทัพทองกุมใบหน้าสวยมาจูบปากอิ่ม ดูดผิวอ่อนในโพรงปากหวานตวัดเรียวลิ้นร้อนกวาดเอารสชาติ
