(ไอ้ดงจะตีท้ายครัว)
ไอ้ดงเดินมาส่งฉกาจนถึงเรือนของนายบ้านเพียงหัวบันไดไม่คิดหมายจะขึ้นไปส่งถึงบนเรือนหรอก ไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้กับสาวน้อยในดวงใจ อดเปรี้ยวไว้กินหวานรสชาติอร่อยกว่าเป็นไหนๆ
“พี่ส่งเอ็งตรงนี้นะ คงไม่ขึ้นเรือน...”
ในตอนแรกสาวน้อยฉกาเองก็มีสีหน้า น่าอึดอัดใจ พอได้ยินประโยคต่อมาของพี่ดงเธอจึงรู้สึกเบาใจ สาวน้อยรีบยกมือไหว้ขอบคุณสำหรับในน้ำใจของชายหนุ่มตรงหน้า ปลายนิ้วมือเรียวเลยถูกมือหยาบรวบไปกุมไว้
“อะ!พี่ดง...” ฉกายื้อปลายนิ้วมือกลับด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
ไอ้ดงไม่ยอมปล่อยง่ายๆ มันยังยื้อนิ้วมือนุ่มนิ่มนั้นไว้ พลางโน้มใบหน้าคมเข้มลงต่ำ ส่งสายตาคมกริบมองใบหน้าหมองเศร้า
อยากปลุกปลอบใจให้น้องนางได้คลายเศร้าหากก็รู้มันไม่มีสิทธิ์
“ถ้าเอ็งมีเรื่องไม่สบายใจหรือมีใครมาทำร้าย ขอให้เอ็งจงบอกกับพี่ได้เสมอ พี่ดงคนนี้จะช่วยเอาคืนด้วยการพาพวกมันไปเยี่ยมชมยมโลก พี่จะไม่ยอมให้
