ชญาพัฒน์นั่งรอเพชรไพลินที่ร้านอาหารอิตาเลียนนานกว่าเวลาที่อีกฝ่ายบอกไว้ก็เริ่มหงุดหงิดเพราะปล่อยให้เธอรอนาน เมื่อเพชรไพลินมาถึงหญิงสาวก็ชักสีหน้าไม่พอใจใส่
“ช้าไปตั้งยี่สิบนาทีนะยะ”
“แหม ก็เผื่อให้ฉันแสดงความยินดีกับเพื่อนและเผื่อขับรถมาถึงจะให้ทันเวลาเป๊ะ ๆ ตามที่บอกได้ยังไงกันล่ะ กรุงเทพฯ นะจ๊ะไม่ใช่ไฮเวย์แถวยุโรป จะได้สปีดได้อย่างใจ เข้าใจกันบ้างสินี่ฉันก็รีบเต็มที่แล้วนะ”
ชญาพัฒน์เหยียดริมฝีปาก พ่นลมหายใจออกแรง ช่างเถอะ เธอไม่ควรมาเสียอารมณ์เรื่องอื่นตอนนี้ จึงไม่ได้พูดอะไรต่อ รอให้เพชรไพลินสั่งเครื่องดื่มแล้วจึงเอ่ยขึ้น
“เธอเห็นพี่โชแปงกับนังนั่นอยู่ด้วยกันนานแค่ไหน”
เพชรไพลินเบ้ปาก มองสีหน้าขมวดมุ่นของน้องสาวชายที่เธอหมายปอง
“ก็นานพอควรเลยล่ะจ้ะ ฉันจะถามเธอเหมือนกันว่ามันยังไงกันแน่ระหว่างพี่ชายเธอกับแม่พริตตีนั่น คราวนี้มีเด็กมาด้วยเล่นบทพ่อแม่ลูกซะเหมือนเลยนะจ๊ะ แม่พริตตีนั่นมีลูกแล้วเหรอ”
ชญาพัฒน์ได้ยินเพื่อนสาวพูดถึงเด็กก็นิ่วหน้า “เดี๋ยวนะ ในคลิปมีเด็กด้วยเหรอ ฉันดูแค่แวบเดียวเห็นแค่หน้าพี่โชแปงกับนังนั่นก็ของขึ้นแล้ว ขอดูใหม่ก่อน”
ว่าแล้วก็หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาเปิดดูคลิปอีกครั้ง ในคลิปมีเด็กอยู่ด้วยจริง ๆ และดูว่าพี่ชายของเธอก็ดูแลเด็กคนนั้นเป็นอย่างดี เธอรู้อยู่แล้วว่าพี่ชายเป็นคนรักเด็ก แต่เด็กคนนี้หน้ามันคุ้น ๆ เอ๊ะ...นี่มันลูกของนังเซลส์มือหนึ่งที่เธอไล่กระเด็นออกไปจากโชว์รูมของพี่ชายเธอแล้วนี่ สมองชญาพัฒน์คิดเชื่อมโยงความสัมพันธ์แล้วก็สรุปได้ว่า หรือว่านังเซลส์มือหนึ่งนั่นกับนังพริตตีนี่จะรู้จักกัน...ต้องใช่แน่ ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่มาด้วยกันแบบนี้ เพราะถ้าพี่ชายเธอจะนัดเจอกับผู้หญิงจะพาเด็กที่ไม่ได้เป็นอะไรกันมาด้วยทำไม
“ไงจ๊ะ ดูหน้าเด็กแล้ว ไม่เหมือนกับหน้าพี่ชายของเธอใช่มั้ย”
“ไม่ใช่ เด็กนี่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพี่ชายฉันแน่นอน เด็กคนนี้เป็นลูกของนังเซลส์อีกคนที่คิดจะจับพี่โชแปงที่ฉันเคยเล่าให้ฟัง นังพริตตีนี่กับแม่เด็กน่าจะรู้จักกัน แหม...ตัวเองจับไม่สำเร็จก็ส่งเพื่อนมาเหรอ ฝันไปเถอะว่าฉันจะยอม”
“หมายความว่าพริตตีคนนี้กับผู้หญิงที่แย่งว่าที่คู่หมั้นของเธอไปเป็นเพื่อนกันเหรอ แหม โลกกลมจังเลยนะจ๊ะ”
เพชรไพลินกึ่งแซวและเหน็บชญาพัฒน์
“หึ ในเมื่อพี่โชแปงอ้างว่าคุยกับมันเพราะเรื่องงาน ฉันก็อยากจะช่วยพี่ชายฉันทำงานเหมือนกัน ดูซิว่าระหว่างน้องสาวกับผู้หญิงชั้นต่ำพวกนี้พี่โชแปงจะเลือกใคร ฉันจะหาเอเจนซีที่จะมาช่วยงานให้พี่โชแปงแทนนังพริตตีนี่เธอพอจะรู้จักคนในวงการนี้มั้ยล่ะ ถ้าเธอชอบพี่ชายฉันเธอก็ต้องช่วยฉันกำจัดเหลือบไรที่มันหวังมาเกาะไปให้พ้นทางนะ เพื่อชีวิตคู่ของเธอกับพี่โชแปง”
เพชรไพลินตาวาว ผู้ชายที่เพอร์เฟกอย่างชวัลดนย์เป็นใครจะไม่อยากได้
“อืม...ก็พอมีนะ ฉันก็รู้จักกับเอเจนซีที่รับจัดหาพริตตี พรีเซนเตอร์ อะไรประเภทนี้อยู่หลายรายนะเดี๋ยวจะลองถามให้แล้วกัน คัดเอาแบบดี ๆ เด็ด ๆ เลย”
“ดี!”
แววตาของสองสาวจ้องมองกันแล้วยิ้มออกมาเมื่อมีเป้าหมายไปในทิศทางเดียวกัน
^
^
^
***โปรดติดตามต่อไปน้า ขอบคุณค่า