ไม่ลืมเลือน

ว่าแต่เขา…7/2

“ก็วันนี้ชาส่งใครมาคุยกับพี่ พี่บอกแล้วว่างานของพี่พี่มีคนรับผิดชอบแล้วชาไม่ต้องเข้ามายุ่ง ถ้าอยากจะทำก็ไปทำงานของตัวเองให้ดี”

ท่าทางและน้ำเสียงของชวัลดนย์ที่พูดไม่ได้แฝงความอ่อนโยนไว้อีกต่อไป ทำให้น้องสาวเกิดความน้อยใจที่ตอนนี้ความรักของพี่ชายที่มีต่อเธอมีคนเข้ามาแทรก แถมคนที่มาแทรกนั้นก็ยังเป็นคนที่เธอเกลียดแสนเกลียด

“พี่โชแปง พี่โชแปงเปลี่ยนไปมากรู้ตัวรึเปล่า พี่โชแปงไม่เคยเป็นแบบนี้เลย พี่โชแปงไม่เคยทำเสียงแบบนี้กับชา”

หญิงสาวแผดเสียงดัง ตะโกนใส่หน้าพี่ชาย ชวัลดนย์จ้องหน้าน้องสาวนิ่งสีหน้าของเขาไม่คลายความกระด้างลงแม้แต่น้อยแต่ยังเพิ่มความดุดันขึ้นเรื่อย ๆ

“จะให้อะไร ๆ เป็นเหมือนอย่างที่ชาต้องการไม่ได้หรอกนะชา ยิ่งสิ่ง ๆ นั้นมีชีวิตจิตใจ หรือเรียกง่าย ๆ ว่าคน ชาไม่มีทางบังคับใครให้เป็นอย่างที่ชาต้องการได้ตลอด พี่เองก็เหมือนกัน หยุดการกระทำแทรกแซงงานของพี่ได้แล้ว พี่จะเตือนเป็นครั้งสุดท้าย อีกอย่างการไประรานคนอื่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรทำ”

ชญาพัฒน์บิดริมฝีปากคว่ำใส่พี่ชาย จริงอย่างที่ซอนย่าพูดว่าตอนนี้พี่ชายของเธอกำลังหลงระเริงกับรสชาติแกงในหม้อของนังพริตตีนั่นจึงพูดออกไปว่า

“หึ พี่โชแปงเลือกคนมาทำงานด้วย ไม่เช็กประวัติเขาให้ดีสักหน่อยเหรอว่าเน่าเฟะขนาดไหน”

คำพูดของน้องสาวเป็นที่แน่ชัดว่าคงสั่งให้เอเจนซีสาวประเภทสองคนนั้นมาพูดแบล็กเมลมุกกันยาแน่นอน จึงยิ่งมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเอือมระอา เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบออกมาว่า

“ชาลีน ถ้าเธอหมายถึงเรื่องที่ว่าผู้หญิงสักคนจะผ่านเรื่องอย่างนั้นมาแล้วทำให้ประวัติเขาเสียหายล่ะก็ เธอก็ลองเช็กดูตัวเองด้วยว่าตัวเธอมีอะไรเสียหายรึยัง”

“กรี๊ดดด...พี่โชแปงด่าชา...กรี๊ดดดด”

ชวัลดนย์มองน้องสาวที่กรีดร้องอยู่หน้าประตูโดยไม่ทำอะไร แล้วเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีก ที่เขาพูดออกไปอย่างนั้นไม่ได้คิดจะว่าน้องสาวตัวเอง แค่อยากให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าก่อนจะพูดจาร้าย ๆ ถึงใครให้หันกลับมาดูตัวเองก่อนด้วย ไม่ใช่พูดก่นว่าคนอื่นในเรื่องที่ตนเองก็ไม่ได้ต่างจากเขา เพียงแต่ ‘ความผิดคนอื่นเท่าภูเขาความผิดเราเท่าเส้นผม’

ชญาพัฒน์เข้าเรียนโรงเรียนนานาชาติตั้งแต่เด็ก ตอนเรียนเจ้าหล่อนก็มีแฟนที่ตัวติดกันตลอดและยังพาเพื่อนมาปาร์ตี้ที่บ้านเกือบทุกสัปดาห์ตั้งแต่ขึ้นเกรดสิบสอง โลกของชญาพัฒน์เปิดตั้งแต่ตอนนั้น จากนั้นหญิงสาวก็ร้องขอบิดามารดาไปเรียนต่อต่างประเทศตามเพื่อนชายคนสนิทที่เป็นลูกนักธุรกิจซึ่งต้องย้ายกลับบ้านเกิดที่สหรัฐอเมริกาพร้อมครอบครัว และบิดามารดาก็ต้องยอมเพราะถ้าไม่ยอมเจ้าหล่อนก็จะหนีตามแฟนหนุ่มไป โดยที่ชวัลดนย์เองก็รู้เรื่องนี้ดีและสัญญากับบิดามารดาว่า เมื่อน้องสาวมาอยู่อเมริกาแล้วเขาจะดูแลเอง ซึ่งตอนนั้นชายหนุ่มก็เรียนและใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นมาก่อนแล้วหลายปี เมื่อชญาพัฒน์เข้ามาพักที่อะพาร์ตเมนต์เดียวกับพี่ชาย แรก ๆ ชวัลดนย์ก็ดูแลน้องสาวได้ดี ชญาพัฒน์เชื่อฟังพี่ชายและทำตัวเป็นเด็กสาวไร้เดียงสา แต่พออยู่ไปนานวันเข้า เธอก็เริ่มไม่กลับมาอะพาร์ตเมนต์ของตัวเอง จนชวัลดนย์ต้องไปตามที่อะพาร์ตเมนต์เพื่อนชายของเธอ เรื่องของน้องสาวทำไมเขาจะไม่รู้ เขารักน้องสาวของเขาและยอมรับว่าโลกที่เปลี่ยนไปทั้งความคิดและแนวปฏิบัติต่าง ๆ ที่น้องซึมซับมาเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่ด้วยความเป็นน้องอย่างไรก็ต้องคอยดูแลและสั่งสอนไม่ให้ออกนอกลู่นอกทางไปไกลจนกู่ไม่กลับ แต่ตอนนี้เขากำลังคิดว่าสิ่งที่ครอบครัวของเขาพยายามให้น้องสาวอย่างดีที่สุดนั้นมันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องหรือเปล่า ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะต้องระบายลมหายใจออกอย่างแรง

เสียงกรีดร้องของชญาพัฒน์ทำให้แม่บ้านสองคนรีบวิ่งขึ้นมาดูแต่ก็ถูกหญิงสาวตะเพิดไล่กลับลงมา คุณหนูผู้โดนขัดใจจึงเข้าระบายอารมณ์ด้วยการทำลายข้าวของภายในห้อง พลางนึกถึงคนต้นเหตุที่ทำให้พี่ชายที่รักและเอ็นดูเธอมาตั้งแต่เกิดและอยู่ข้างเธอมาตลอดเปลี่ยนไปก็ยิ่งเกลียดจนเกิดเป็นความแค้นสะสมอยู่ในใจ

“อีกลอย แกไม่มีวันได้คบกับพี่โชแปงอย่างมีความสุขแน่”

มุกกันยามีงานถ่ายแบบภาพพรีเวดดิงให้กับร้านขายชุดแต่งงานของพี่ที่รู้จักและสนิทกัน หญิงสาวสวมชุดเจ้าสาวทั้งแบบไทยและแบบสากลถ่ายคู่กับขุนพลเพื่อนผู้ชายในวงการที่รู้จักกันมานาน ด้วยรูปร่างที่เหมาะกับการเป็นไม้แขวนเสื้อของหญิงสาวทำให้เธอสวมชุดเจ้าสาวออกมาได้สวยงามทุกชุด เครื่องหน้าและทรงผมที่จัดแต่งรับกับใบหน้าสวยหวานได้เหมาะเจาะไร้ที่ติ คนในกองถ่ายชมกันไม่หยุดว่าสวยยิ่งกว่านางเอกละครบางคน และก็มีคำถามว่าทำไมไม่เดินไปสายละครแต่มาเป็นพริตตีทำไม ถ้าไปเล่นละครคงจะรุ่งแน่นอน มุกกันยาเองก็ตอบคำถามนี้บ่อยเพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนทักแบบนี้ เธอให้เหตุผลว่าที่ไม่เดินสายดาราเพราะไม่ได้อยากจะเป็นดารา เธอชอบเป็นพริตตี ชอบและรักในสายอาชีพนี้ใครจะมองว่าเป็นวงการบันเทิงระดับล่างก็ไม่อาย เพราะการที่เธอทำงานในวงการนี้มาทำให้เธอรู้ว่ากว่าจะมายืนตรงนี้ได้ไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตาสวย แต่ยังต้องใช้ทักษะความสามารถอย่างอื่นประกอบด้วย ซึ่งกว่าเธอจะขึ้นมาถึงจุดนี้ได้ก็มาจากการฝึกฝนเพิ่มพูนทักษะและความสามารถตัวเองไม่ได้มาแค่หน้าตาอย่างเดียวแน่นอน

^

^

^

***โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะค้าาา

รอเซ็นสัญญาก่อนจะมาอัปจนจบนะคะ