“น้าวีต้องสัญญาก่อนว่า...เอ่อ...จะไม่ยุ่งกับปิ่น” หญิงสาวพูดอ้อมแอ้มออกมา อยู่ใกล้เขาแล้วรู้สึกเสียเปรียบทุกครั้งไป ถ้าต้องค้างคืนต่างจังหวัดด้วยกัน ก็ยิ่งไม่อยากนึกภาพต่อว่าจะเป็นยังไง
“ยุ่งแบบไหน”
“ทุกแบบ”
“หึหึ...ก็ได้”
ต่างจังหวัดแค่สามวันให้เขาอดก็พอทนได้ กลับมาแล้วค่อยกินให้อิ่มชดเชยกันไป
“ตกลงค่ะ ปิ่นไปงานนี้ก็ได้ แต่ขอบอกน้าพลอยก่อนนะคะ”
“เอาสิ”
ปฐวีหมุนตัวเดินกลับเข้าห้องไม่เซ้าซี้เธออีก ปิ่นรักได้แต่มองตามหลังไป ถึงแม้จะไม่แน่ใจ แต่ในเมื่อเขายอมรับปาก เธอก็จะลองเชื่อใจดู
ปิ่นรักรีบเดินตามหลังปฐวีออกจากห้องประชุมของโรงงาน หลังจากมีการเซ็นสัญญาซื้อขายกับลูกค้าเรียบร้อย ในมือหอบอุปกรณ์ทำงานพร้อมเอกสารเต็มมือ เร่งฝีเท้าให้ทันน้าเขยที่ก้าวเดินนำหน้าไปก่อน
“คุณปิ่นครับ”
“คะ? คุณสุพัฒน์มีอะไรหรือเปล่าคะ” ปิ่นรักหันกลับไปมองผู้จัดการหนุ่มด้วยสีหน้าสงสัย เมื่ออีกฝ่ายเรียกเธอ
