วันศุกร์นี้เป็นศุกร์แรกที่สายขิมจะได้กลับไปเยี่ยมบ้าน เธออยู่ที่นี่ครบหนึ่งเดือนเต็มๆ คุณสามารถและคุณเยาวภากลับจากต่างประเทศ อาสาอยู่กับลายสือให้สายขิมได้กลับไปเยี่ยมครอบครัว หญิงสาวออกเดินทางตั้งแต่ห้าโมงเย็น กรุงเทพฯ-ระยอง ขับรถแป๊ปเดียว เธอรู้สึกปลอดโปร่งวันนี้เงินเดือนออกเป็นเดือนแรก เงินเดือนขนาดนี้ใครจะไม่ทำ แรกเลยเธอกลัวอารมณ์ของเขาจากที่แอบได้ยินคุณสามารถกับคุณเยาวภาคุยกัน แต่ไหงกลายเป็นเขาใจเย็นมากให้ความร่วมมือกับเธอเป็นอย่างดี อาจเป็นเพราะเขาคงไม่ชินกับโรงพยาบาล พอกลับมาบ้านเลยสบายใจ สายขิมใช้เวลาขับรถไม่นานก็ถึงบ้าน รู้สึกดีเหมือนเธอไปนานมาก
“พ่อจ๋า แม่จ๋า พี่ขาม ขิมมาแล้วจ้า คิดถึงจังเลย”
สายขิมจอดรถได้ก็วิ่งเข้าบ้านถลาเข้าไปกอดแม่เป็นคนแรก ตามด้วยพ่อและพี่ชาย
“เบาๆลูกเบาๆพ่อแม่แก่แล้วรับน้ำหนักเราไม่ไหวหรอกนะขิม”มะขามเห็นว่าน้องโผเข้าหาพ่อกับเต็มแรงอดดุน้องไม่ได้
“ก็นี่ไง
