คฤหาสน์หลังใหญ่โตมโหฬารของครอบครัว กลิ่นกำจร สุวดีบุตรสาวคนเดียว ถูกปลุกด้วยเสียงโทรศัพท์จากผู้เป็นแม่แต่เช้า นั่นทำให้เธอต้องรีบลุก แม้จะไม่ค่อยพอใจนัก เธอไม่ชอบตื่นเช้าเพราะเธอนอนดึก และไม่ชอบให้ใครมาเคาะประตูห้อง พวกคนรับใช้นี่เธอสั่งห้าม หญิงสาวลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวสองชั่วโมงต่อมา ก็เฉิดฉายออกจากห้องนอนลงไปด้านล่าง ที่ห้องอาหาารพ่อกับแม่รออยู่แล้วตั้งแต่เช้า
"ว้าว....พ่อกับแม่ตื่นเช้าจังเลยนะคะ"
"ย่ะ ตื่นเช้า กว่าที่แม่กับพ่อจะได้คุยกับลูกสาวก็ปาเข้าไปเกือบจะสี่โมงเช้าแล้ว"
"แหม...แม่คะ วดีก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว จะบ่นอะไรนักหนาคะ"
“พ่อคะ ได้ข่าวลายสือไหมคะ ตอนนี้ลายสือมองเห็นแล้วนะคะพ่อ” สุวดีไม่สนใจแม่หันไปคุยกับผู้เป็นพ่อต่อ
“จริงเหรอวดี เป็นไปได้ยังไง มันตาบอดไม่ใช่เหรอ” นายสมศักดิ์ตาลุก ตกใจกับสิ่งที่ได้ยินจากปากของลูกสาว
“บอดจริงค่ะพ่อ แต่เขาเดินทางไปผ่าตัดที่อเมริ
