นรินมองแสงจากไฟรถยนต์คันอื่นที่ขับผ่านสวนกันไปมา
ฝนที่ตกลงมาอย่างหนักทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้อย่างช้าๆ บรรยากาศเงียบงันในรถสร้างความอึดอัดและความกลัวให้เธอไม่น้อย ถึงภายนอกทำตัวสงบเยือกเย็นแต่ในใจกลับเต้นแรงโครมคราม นรินชำเลืองมองคนที่ขับรถอยู่เล็กน้อย ตัวเขาเปียกไปทั้งตัวพอๆ กับเธอ
“หนาวไหม”
ไมค์ไม่ได้คาดหวังว่าอีกฝ่ายจะตอบกลับมา เอื้อมมือออกไปลดแอร์ลงเล็กน้อย หันไปมองเสื้อผ้าที่เปียกชื้นของอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่งก่อนหันกลับไปมองถนนเบื้องหน้าตามเดิม
“มาหาถึงที่นี่ มีธุระอะไร”
ไม่รู้ว่ามีจุดประสงค์อะไรกันแน่ แต่อะไรที่เกี่ยวข้องกับคนสารเลวพรรค์นี้ก็คงไม่ใช่เรื่องดีนักหรอก
“แค่มาเที่ยวไม่ได้มาหาซะหน่อย พอดีนึกขึ้นได้ว่าเธอทำงานที่นี่ก็เลยถามดู แต่เห็นพนักงานที่ร้านบอกว่าคืนนี้เธอไม่มาทำงานนี่ แล้วมายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้ล่ะ”
“…” นรินนิ่งเงียบไม่ได้พูดตอบโต้อะไรออกมา
เธอไม่ได้เชื่อสิ่งที่อีก
