นรินเดินผ่านล้อบบี้ของคอนโดตรงไปยังลิฟต์ พลันสายตาก็สะดุดเข้ากับผู้ชายร่างสูงที่นั่งอยู่ตรงล้อบปี้เข้า เด่นสะดุดตาแบบนั้นมองปราดเดียวก็รู้ทันทีว่าเป็นใคร รู้สึกแปลกประหลาดใจที่เห็นเขาอยู่ที่นี่
นี่เขามารอเธองั้นเหรอ?
หนุ่มลูกครึ่งขยับตัวลุกขึ้นเดินตรงมาหาเธอ ใบหน้าหล่อเหลาไม่ได้แสดงอารมณ์ใดใดออกมา เอื้อมมือข้างหนึ่งออกมาไปกดลิฟต์ให้เปิดออกส่วนมืออีกข้างจับข้อมือเล็กไว้ก่อนออกแรงดึงร่างบางให้เดินเข้าไปในตัวลิฟต์ที่เปิดกว้างออก
“ เฮียมารอรินเหรอ ”
“ ชั้นไหน ” ไมค์ไม่ได้สนใจฟังสิ่งที่อีกฝ่ายพูด ดวงตาคมมอองบานประตูลิฟต์ที่ปิดสนิทลง นิ้วเรียวเลื่อนขึ้นมาที่ปุ่มกดระดับชั้นขณะรอฟังอีกฝ่ายตอบ
“ ชั้นหก ”
ไมค์หันมายืนกอดอกจ้องหน้าเธอเขม็ง ดวงตาคมเข้มคู่นั้นแฝงไว้ด้วยความไม่พอใจ
“ ไปไหนมา? ไหนบอกว่าไปธุระไง แล้วไอ้ผู้ชายที่มาส่งเป็นใคร เพื่อน? หรือ..แฟน จำที่ระบุไว้ในสัญญาไม่ได้หรือไง ”
