กว่าจะรู้ว่ารักเธอ

เด็กสาวมอหก หลายคน นั่งรอผู้ปกครอง ที่ร้านกาแฟ ที่อยู่ติดกับโรงเรียน วันนี้ เป็นวันศุกร์ ที่ทางโรงเรียน ปล่อยให้นักเรียน ชั้นมัธยมหก กลับบ้าน " เครปเค้กค่ะ กับ สตอเบอรี่โซดา " เสียงนุ่มนวล อ่อนหวาน บอกกับ พนักงานของร้าน แล้วก็หยิบเงินออกมา จ่ายค่าขนมและ เครื่องดื่ม " เพิ่งกินข้าวเที่ยงมา ยังจะกินขนมอีกหรอ " เพื่อนที่ยืนอยู่ข้างหลัง ถามคนตรงหน้าตัวเอง ที่รับจานเครปเค้ก มาถือเอาไว้ " ก็บุษ มีกระเพาะแยก ของคาวของหวาน " เสียงที่บอก พร้อมกับรอยยิ้มสดใส ทำเอาคนที่ถามมองด้วยความหมั่นไส้ คุณหนูบุษกร ลูกสาวคนเดียว ของ ท่านนายอำเภอ กับ คุณนาย ความสวย ที่มาพร้อมกับ มันสมอง ที่ดีเลิศ รวมถึง ชาติตระกูล ที่ดี ทำเอาหนุ่มๆ หลายๆ คน แอบมองอยู่เสมอ " อ้าว รถที่บ้านมาแล้ว " ขนมที่ซื้อเอาไว้ ยังไม่ได้กินเลย เพื่อนที่มาด้วยกัน รับจานไป แล้วบอกด้วยรอยยิ้ม สดใส " เดี๋ยวกวางกินเอง บุษกลับไปได้เลย " " ถ้างั้น ฝากกวางด้วยนะ บุษไปก่อนนะจ้ะ " เด็กสาว คว้ากระเป๋านักเรียน กับ ถุงใส่ของกระจุกกระจิก ที่วางอยู่บนโต๊ะ แล้วเปิดประตูออกมา นอกร้าน คนขับรถ ที่รออยู่แล้ว ยิ้มต้อนรับ คุณหนู ก่อนจะขับรถออกไป " ลุงขอโทษครับ ที่ให้คุณหนูรอ " เด็กสาวส่ายหน้า แล้วยิ้มให้ " ไม่เป็นไรเลยค่ะ บุษรอได้ " เธอตอบกลับไป แล้วหยิบ หนังสือ การ์ตูนขึ้นมา จากที่เก็บของหลังเบาะรถ แล้วอ่านหนังสือ ระหว่างทางกลับบ้าน เงียบๆ @ ริมฝีปากนุ่ม สัมผัส ลงไปที่ริมฝีปาก อ่อนโยน ใบหน้าหล่อเหลา ของ คาสโนว่า หนุ่มกำลังขยับเข้าไปหา ลำคอขาว ของ ฝ่ายหญิง@ ข้อความในการ์ตูนทำเอาเด็กสาว หน้าแดงก่ำด้วยความอาย แล้วก็ยิ้มอยู่คนเดียว หนังสือ แบบนี้ คุณแม่ไม่อนุญาตให้อ่านดังนั้น เธอจึงต้องเก็บซ่อน เอาไว้ในรถ ที่ใช้เป็นประจำ ระยะทาง จากโรงเรียนมาถึงบ้าน ใช้เวลา เกือบ 40 นาที รถเก๋งคันเล็ก สีขาว ขับเข้ามาจอด ในบ้านพัก ในช่วง บ่ายกว่าแล้ว " ทำไมถึงช้า คนขับรถช้า หรือ ลูกช้า " ผู้เป็นแม่ ที่รออยู่หน้าบ้าน ถามเสียงดุ ทันที ที่รถ จอดสนิท ลูกสาว ที่เพิ่งยกมือไหว้ ทำความเคารพ บอกกับ แม่ ด้วยเสียง อ่อนน้อม " ลูกอ่านหนังสือ ในห้องสมุดค่ะ เลยช้า ลุงเค้ามารอลูกนานแล้ว " เด็กสาวบอกกับแม่ แล้วเดินเลี่ยงไปข้างในบ้าน ก่อนจะยกมือไหว้ แขก ที่นั่งล้อมวง กันอยู่เกือบสิบคน " น้องบุษ สวัสดีค่ะ " เพื่อนแม่ รับไหว้ เด็กสาว ที่เดินเข้ามา แล้วก็กลับมาสนใจ ของที่อยู่ในมือ กัน อย่างตื่นเต้น ว่า ตานี้ ใครจะได้ เงินที่กองอยู่ตรงหน้าไป แม่บ้าน เดินขึ้นมาบนห้องนอน พร้อมด้วย ของว่าง และ น้ำส้ม เย็นฉ่ำ " ขอบคุณค่ะ แต่บุษ อยากนอน " เด็กสาวบอกกับ แม่บ้าน แล้วยกน้ำส้มขึ้นดื่ม แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า จากชุดนักเรียน เป็นชุดอยู่บ้าน " นอนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวมื้อเย็น ป้าเสริฟบนห้องนะคะ คุณพ่อไปราชการ ส่วนคุณแม่ คงสนุกกับเพื่อนๆ จนดึกแน่ " ลูกสาวคนเดียวของบ้าน พยักหน้ารับรู้ แล้วล้มตัวนอนลง ผู้เป็นพ่อ ที่สนใจแต่งานข้างนอก และ อยู่กับลูกน้อง ไม่รู้เลยว่า ลับหลังพ่อ แม่ของเธอ เปิดบ่อนที่บ้าน ทุกวันศุกร์ เสาร์ เป็นประจำ โทรศัพท์มือถือ เครื่องเล็ก สั่นรัว พร้อมกับเบอร์โทร ที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา " สวัสดีค่ะ " " น้องบุษ ใช่ไหมครับ " บุษกร ที่จำได้ว่า ไม่ได้ให้เบอร์โทรศัพท์ของตัวเอง ให้ใครไป มองดู เบอร์ที่โทรเข้ามาอีกครั้ง แล้วก็ตอบรับกลับไป " พี่กายครับ เป็นพี่ชายกวาง " ชื่อ ที่เอ่ยออกมา ทำเอาเธอ ถอนหายใจ อีกครั้ง " บุษ อยู่กับคุณพ่อค่ะ ขอโทษนะคะขอวางสายก่อน " ไม้ตายเด็ดที่สุดของเธอ คือการอ้างพ่อแม่ แม้อีกฝ่ายจะเป็นพี่ชายของเพื่อน แต่เค้า ก็ไม่ใช่ คนที่เธอ จะต้องคุยด้วย และการที่เค้า ถือวิสาสะ โทรมาหาเธอ แบบนี้ ก็ไม่ควรเลยจริงๆ ไอจีส่วนตัว ที่มีเอาไว้ สำหรับ ติดต่อกับเพื่อน มีเพียงรูป หนังสือ รูปการบ้าน และ รูปการเรียน เพียงอย่างเดียว ชีวิตส่วนตัวของเธอ คุณพ่อคุณแม่ ไม่อนุญาตให้แชร์ อะไรลงไป เพื่อนๆหลายคน ไปเที่ยวที่ห้างสรรพสินค้า หลังเลิกเรียน แต่เธอ ต้องกลับบ้าน เท่านั้น เสียงพูดคุยกันดังขึ้นเพราะเครื่องดื่ม ที่เติมกัน ตั้งแต่บ่ายแก่ เริ่มออกฤทธิ์ เสียงเพลง ที่เปิดดังขึ้น ปลุกให้คนที่นอนหลับอยู่บนห้อง ตื่นขึ้นมา มือบางนวดขมับตัวเอง เพราะรู้สึกปวดหัวตุบๆ เด็กสาวลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ ก่อนจะมองลงมา ข้างล่าง เห็นลุงคนขับรถ ชี้ไปที่สนามหญ้า และ ต้นไม้ ที่ตอนนี้ ไม่เป็นรูป ไม่เป็นทรง เด็กชายวัยรุ่น ผมสั้นเกรียน สวมเสื้อ รด สีเขียว กับกางเกงขาสั้น สีน้ำเงิน พยักหน้า รับคำสั่ง ก่อนจะมองขึ้นไป ข้างบน ต้นไม้ใหญ่ แล้วก็เห็นแสงไฟ ข้างบน ชั้นสอง ที่เปิดสว่างจ้า อยู่ " ตัดหญ้า ตัดต้นไม้ ให้เรียบร้อย เก็บกวาด ทำความสะอาด อย่าเดินเข้าไปในบ้านท่าน อย่าวุ่นวาย เข้าใจไหม นน " ชานน พยักหน้า รับรู้ แล้วตอบรับ เสียงเบา ก่อนจะมองขึ้นไป ข้างบนชั้นสอง แล้วก็ส่ายหน้า เมื่อได้ยินเสียง ของนักพนัน กำลังลุ้นไพ่ กันดังลั่นบ้าน " อย่าพูดมาก ได้ยินอะไร เห็นอะไร ก็อย่าพูด เข้าใจไหม " ลุงที่เป็นคนขับรถ ของบ้านนี้ บอกเสียงดุ ก่อนจะยื่นเงิน แบงก์ร้อยส่งให้ " ค่าน้ำมัน ใส่เครื่องตัดหน้าหญ้า พรุ่งนี้มาแต่เช้า ลุงบอกพ่อเอ็ง ไว้แล้ว ว่าจะมาทำงานบ้านเจ้านาย " ผู้เป็นพ่อ ที่เป็นนักการภารโรง ประจำอำเภอ ที่ตอนนี้ ป่วยอยู่ที่บ้าน ต้องยอมให้ลูกชาย ต้องมาทำงานที่นี่ เพื่อหาเงินเข้าบ้าน " ครับ พรุ่งนี้เช้า ผมจะมา แต่เช้า " นักเรียนชายชั้นมอหก รับเงินแล้วเก็บใส่กระเป๋า ก่อนจะเดินออกจากบ้านหลังใหญ่ ขี่รถมอเตอร์ไซค์คันเก่า กลับบ้านของตัวเอง บ้านหลังเก่า ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านหลังใหญ่มากนัก เงียบกริบ ไฟในบ้านยังไม่ได้เปิด ทำให้บ้านหลังเก่า ดูน่ากลัว เสียงไอคอกแคก ทำให้คนที่จอดรถ รีบเดินไปเปิดประตูออก แล้วเปิดไฟในบ้าน ก่อนจะเดินไปดูพ่อ " ไอไม่หายเลยพ่อ " ลูกชายเทน้ำอุ่นให้ดื่ม แล้วก็จับตัวพ่อเอาไว้ ร่างกายที่ตัวร้อนรุมๆ ยังไม่ดีขึ้นเลยมาหลายวันแล้ว " กินยาแล้ว เดี๋ยวก็ดี " พ่อบอกเสียงอ่อย แล้วล้มตัวนอนลง บนฟูกอันบาง " ไปคุยเรื่องงานเรื่องการมาเรียบร้อยไหม " " ครับ เรียบร้อย พรุ่งนี้ผมจะไปทำงานแต่เช้า " " ดีแล้วทำงานให้ดีดี อย่าไปรุ่มร่ามบ้านนาย อย่าไปยุ่งกับคุณนายเค้านะ ไปแต่เช้า ทำให้เสร็จก่อนเที่ยง จะดี เพราะคุณนาย ยังไม่ตื่น " ผู้เป็นพ่อ บอกกับลูกชาย ตามสิ่งที่ตัวเอง ทำมาตลอด ทุกสองสัปดาห์ นายจะสั่งให้ตัวเอง ไปตัดหญ้า จัดสวนที่บ้าน ให้สวยงาม เป็นระเบียบ ในช่วงวันหยุด และ นายอำเภอ ก็มักจะไม่อยู่บ้าน และ คุณนาย ก็มักจะมีเพื่อน มาเที่ยวหาอยู่เสมอ ส่วนคุณหนูบุษ ก็อยู่แต่บนห้องของตัวเอง แทบจะไม่เคยลงมา ข้างล่างเลย เสียงพูดคุย และ เสียงโห่ร้อง เงียบเสียงลง ช่วงก่อนจะตีห้าเล็กน้อย รถหลายคัน ทยอยกันขับรถออกไป จากบ้าน ในช่วงเช้ามืด และแม่ของเธอ ก็ขึ้นมานอน ก่อนตีห้า เพียงไม่กี่นาที เสียงที่ไม่เบานัก ทำให้คนที่หลับสนิท สะดุ้งตื่นขึ้นมา ก่อนจะยืนมอง รถหลายคัน ที่ขับรถออกไป จากบ้านของตัวเองแล้ว ก็เปิดประตูห้องออกไป เจอป้ายแขวน หน้าห้อง ที่เขียน เอาไว้ @ห้ามปลุก ห้ามเรียก ห้ามรบกวน @ เด็กสาวปิดประตูห้องนอน แล้วก็หยิบหนังสือ ขึ้นมา อ่านทบทวน บทเรียน เธอจะไปอยู่หอ เธอจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ และเธอจะไป จากที่นี่