เบวินเดินเข้ามาในผับแต่เธอมีความรู้แปลกใจมากๆ เพราะคำว่า' ผับ ' เข้ามามันต้องมีเสียงเพลงดังสนั่นผู้คนเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกกันไม่ใช่เหรอ แล้วนี้ทำไมมันเงียบแบบนี้ล่ะ เท้าเล็กก้าวเข้ามาไฟที่สว่างจากด้านหลังเริ่มดับตามลงตามจังหวะเดินก้าวเธอ ด้านในผับที่มีเก้าอี้ โต๊ะ เคาร์เตอร์บาร์ต่างว่างไปหมด เสียงไฟปิดความมืดเริ่มปิดบัง เบวินถึงกับตกใจ มือเล็กกำเข้าหากัน เท้าเล็กก้าวไม่ออก จนด้านในมืดสนิท เบวินกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ หัวใจดวงน้อยเริ่มหวั่นกลัว
' แด๊ด มัม ช่วยเบด้วย' เบวินพลางคิดในใจถึงทั้งสองคน เพราะทั้งสองคนคือคนที่ให้ชีวิตแก่เธอปกป้องเธอตั้งแต่เธอจำความได้ เบวินพยายามตั้งสติมองในความมืด ใบหูเล็กได้ยินเสียงรองเท้าของใครบางคนเดินออกมาจากทางไหนของร้านไม่รู้เลย เบวินกำมือเล็กแน่นกว่าเดิม พร้อมกับกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ เท้าเล็กพยายามถอยหามุมเพื่อหลบเพราะเธอกลัวเสียงรองเท้า แต่มันก้าวไม่ออกเลย มัน
