“ฮือ....คุณทำเหมือนฉันไม่ใช่คน คุณภาค...คุณทำเหมือนฉันไม่มีชีวิต ทำไมคุณทำกับฉันแบบนี้!”
ดวงตากลมโตบนใบหน้าเปียกปอนลืมขึ้นมองผู้ที่ใช้กำลังอยู่เหนือร่างของเธอ หญิงสาวหมดทางหนี้และไร้ทางสู้ เสียงหอบสะอื้นมิได้ทำให้โทสะของชายหนุ่มที่เสื้อผ้าเปียกปอนอยู่ในอ่างจากุชชี่ลดลงแม้แต่น้อย กระทั่งเมลิดาร้องไห้ดังขึ้นสำนึกในความห่วงหาจึงถูกฉุดขึ้นมาจากหุบมืดในจิตใต้สำนึกของทศภาค ความเกลียดชังไม่ได้มีอิทธิพลต่อหัวใจเย็นเยือก ความหึงหวงต่างหากที่ทำให้ชายหนุ่มหยุดการกระทำอันหยาบเถื่อนไว้ไม่ได้ เขาไม่อยากให้เธออยู่ใกล้ใคร ไม่ปรารถนาได้ยินเมลิดาออกตัวปกป้องน้องชายเขาเช่นนั้น
“ทำไมคุณต้องสนใจความรู้สึกของคนอื่น ทำไมต้องให้ความสำคัญกับคนที่เขาอาจจะเกลียดคุณได้ในสักวัน”
“มันจะต่างอะไรกันคะ คุณภาค เหมือนที่ฉันเคยให้ความสำคัญกับคุณ และท้ายที่สุดคุณก็เกลียดฉัน ทำร้ายฉัน ยังมีอะไรอีกที่คุณยังไม่ได้ตอบแทนฉัน ลู
