เมียมาเฟีย

เมียมาเฟีย 2

บทที่ 1

3 อาทิตย์ก่อน

คอนโดหรูกลางกรุงเทพฯ

" อื้อ....คุณดินขา กระแทกริชชี่แรงๆเลยค่ะ อ๊ะ...อื้ออ...อร้ายยยยย " เสียงนางแบบสาวสวยชื่อดังที่ตอนนี้กำลังนอนครวญคราง อยู่ใต้ร่างหนาของปฐพี เร่งเร้าให้เขากระแทกกระทั้นร่องสวาทของเจ้าหล่อนอย่างต่อเนื่อง

" อ๊ะ...อ๊ะ ....อร๊าย...ค่ะ...คุณดินขา ริชชี่อยากจูบคุณจังเลยค่ะ " นางแบบสาวยังคงส่งเสียงครางอย่างออดอ้อน แต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจใยดีในสิ่งสาวเจ้าต้องการ

" ฉันไม่เคยใช้ปากกับใคร เธอก็น่าจะรู้ " ปฐพีเร่งซอยเอวสอบของตัวเองถี่ยิบจนสำเร็จอารมณ์กาม ก่อนจะชักดึงเอ็นแกร่งออกมาด้านนอก แล้วถอดถุงยางทิ้งลงถังขยะทันที

" ไม่ต่อหน่อยหรอคะ ริชชี่รู้ว่าคุณยังไม่อิ่ม " นางแบบสาวถามอย่างรู้ทัน แต่หารู้ไม่ว่าตอนนี้ปฐพีก็เบื่อแม่นางแบบสาวคนนี้แล้วเต็มทน

" เงินอยู่ในลิ้นชัก หยิบไปซะ อยากได้เท่าไหร่ก็หยิบไป หรือจะเอาไปหมดเลยก็ได้นะ แต่ไม่ต้องมาหาฉันแล้ว " ปฐพีบอกเสียงเรียบก่อนจะหยิบผ้าขนหนูมาพันรอบเอวสอบ แล้วเดินไปสูบบุหรี่ด้านนอกทันที

" มะ..หมายความว่าไงคะ " นางแบบสาวเดินตามมาถามชายหนุ่มที่ระเบียงทั้งๆที่ยังไม่ใส่เสื้อผ้าเลยซักชิ้น

" ฉันเบื่อเธอแล้ว " ปฐพีตอบอย่างเฉยชา ก่อนจะแกะมือหญิงสาวออกจากแขน แล้วทิ้งบุหรี่ลงที่เขี่ยบุหรี่ทันที " หวังว่าฉันอาบน้ำเสร็จเธอคงจะไปแล้วนะ " พูดแค่นั้นชายหนุ่มก็เดินเข้าห้องน้ำไป นางแบบสาวจึงรีบแต่งตัว แล้วหยิบเงินในลิ้นชักไปจนหมด แล้วเธอก็รีบออกจากคอนโดไปทันที เพราะถ้าขืนงี่เง่าอยู่ต่อ ปฐพีคงไม่เก็บเธอไว้แน่

30 นาทีผ่านไป

" เมฆ " ปฐพีเรียกมือขวาเข้ามาหา

" ครับนาย " เมฆเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเจ้านายของเขาทันที

" ฉันจะกลับบ้าน....อ่อ ให้คนมาเปลี่ยนเตียงนอนฉันด้วย " พูดจบปฐพีก็เดินนำออกจากห้องไปโดยที่ไม่รอบอดี้การ์ดหนุ่มสักนิด เมฆได้แต่ส่ายหน้าเอือมระอา ก่อนจะรีบเดินตามเจ้านายไป

40 นาที เมฆขับรถไปจอดที่หน้าประตูคฤหาสน์อินทร์วรเวช และเมื่อรถดับสนิท ปฐพีก็ก้าวลงรถเข้าบ้านไปอย่างรวดเร็ว

" ตี 2 ครึ่งแล้ว คุณดินไปพักเถอะครับ " เมฆที่เดินตามหลังเข้ามาบอกเจ้านายทันที

" ไม่ ไปเอาเอกสารที่จะใช้เจรจามา ฉันจะเช็คก่อนที่จะต้องไปมาเก๊า " ปฐพีปฏิเสธทันควันก่อนจะไล่ให้ไปเอาเอกสารมาตรวจสอบ เมฆจึงจำใจต้องไปหยิบเอกสารมาให้ " ออกไปได้แล้ว "

" ครับ " หลังจากยื่นเอกสารให้ปฐพีเสร็จเมฆก็โดนไล่ออกมาทันที

03:45 น. ต้นข้าวที่ตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกกระหายน้ำ แต่น้ำในห้องของเธอดันหมดซะได้ เธอเลยจำเป็นต้องเดินลงมาเอาน้ำในห้องครัวด้านล่างแทน และเธอต้องเดินผ่านห้องทำงานของ ' ปฐพี ' คู่หมั้นหนุ่มที่เธอตั้งใจหมั้นกับเขาเพียงเพราะ ' กอหญ้า ' น้องสาวฝาแฝดของเธอหายไป ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าน้องสาวของเธอหายไปไหน เธอรู้แค่

' พี่ดินคะ กอหญ้าชอบพี่ดินนะคะ ' เธอได้ยินเพียงน้องสาวของเธอสารภาพรักกับเขา เขาที่ไร้จิตใจคนนั้น

' แต่ฉันไม่ได้ชอบเธอ ' และเสียงของชายหนุ่มที่ปฏิเสธน้องสาวของเธออย่างไร้เยื่อใย ทั้งๆที่ครอบครัวของเขาและเธอต่างก็สนิทสนมกันมาเนิ่นนาน รักษาน้ำใจของน้องสาวเธอซักนิดก็ไม่ได้

ทำให้หลังจากนั้น 2 วันกอหญ้าก็หายตัวไป เธอไม่กลับมาที่บ้านอีกเลย และที่แย่ไปกว่านั้นคือฉันกับน้องสาวดันชอบผู้ชายคนเดียวกันนี่สิ

" เอ่อออ....คุณต้นข้าวยังไม่นอนอีกหรอครับ " มือขวาของคู่หมั้นหนุ่มมองหน้าหญิงสาวอย่างแปลกใจ

" นอนแล้ว...แต่หิวน้ำเลยตื่น แล้วก็จะลงมาเอาน้ำในห้องครัวน่ะ " ต้นข้าวปรับสีหน้าของตัวเองให้เป็นปกติ ก่อนจะตอบเมฆออกไป " แล้วนี่ยังไม่นอนกันอีกหรอ "

" นายยังทำงานอยู่เลยครับ " เมฆตอบก่อนจะยิ้มแหยๆให้หญิงสาว

" อ่อ...บ้างานสินะ " หญิงสาวเบะปากใส่ประตูทันที " อ่อ...เมฆ นายไม่เคยเห็นน้องสาวฉันมาที่นี่เลยจริงๆหรอ "

" คุณต้นข้าวครับ...คุณถามผมมา 4 ปีแล้วนะครับ " เมฆถอนหายใจ ใช่ ฉันถามแบบนี้แหละ ถามตรงๆเลย จนคนในบ้านได้แต่ถอนหายใจ แล้วก็ได้คำตอบเดิม คือ ' ไม่รู้ ' " ผมยืนยันนะครับว่านายก็ไม่รู้ว่าน้องสาวคุณไปไหน " เมฆก็ยังคงยืนยันประโยคเดิมให้ปฐพีเช่นกัน

" งั้นฉันตามหาเองก็ได้ " ฉันพูดก่อนจะเดินตรงไปห้องครัว " อ่อ....บอกเจ้านายของนายด้วยนะว่าอย่ามั่วให้มากนัก " โอ้ยยยย เมฆปวดหัว คงมีคนเดียวนี่แหละที่กล้าด่าเจ้านายเขาอ่ะ เมฆได้แต่ส่ายหน้าแล้วเดินหนีหญิงสาวไปทันที นายใหญ่ช่างเลือกลูกสะใภ้เหมาะจริงๆ คู่นี้ได้กัน ลูกคงดกอ่ะ กัดกันทุกปี จนคิดว่าชอบกันไปแล้วเนี่ย

เช้าวันต่อมา

หญิงสาวตื่นแต่เช้าเพื่อไปวิ่งออกกำลังกายทุกวันอย่างที่เคยทำ ต้นข้าวเดินลงมาชั้นล่างอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่หญิงสาวกำลังก้าวขาออกจากบ้านก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงของใครบางคน

" ฉันได้ยินที่เธอด่าฉันเมื่อคืนนะ " เสียงทรงพลังของปฐพีดังขึ้นมาด้านหลัง ทำให้หญิงสาวต้องหันมากล่าวคำทักทาย

" สวัสดีค่ะพี่ดิน ขอตัวนะคะ " พูดจบหญิงสาวก็เดินออกไปไม่สนใจชายหนุ่มด้านหลังเลยด้วยซ้ำ

" เป็นไรเฮีย.....ทำหน้าเหมือนถ่ายไม่ออกแต่เช้าเชียว " พายุเดินลงมาจากชั้น2 เห็นพี่ชายยืนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่

" เตือนน้องสาวคนสวยของแกบ้างนะ อย่าลามปามฉัน อย่าหาว่าฉันไม่เตือน " ปฐพีพูดอย่างอารมณ์เสีย

" แหม่ เฮียคู่หมั้นเฮีย เฮียก็กำหราบเอาดิ มาเหนือไม่กลัวแบบนั้น ใครจะกล้าไปปราบ " พายุตอบพี่ชายอย่างอารมณ์ดี ขนาดพี่ชายเขายังโกรธจนหน้าแดงก่ำขนาดนี้ ต้นข้าวก็คงเอาเรื่องพอตัวอยู่เหมือนกัน ทะเลาะกันมาตั้งแต่ต้นข้าวเข้ามาอยู่ที่นี่วันแรก จนตอนนี้ 4 ปีแล้วยังไม่หยุดทะเลาะกันเลย

สนามมวย

" คุณต้นข้าวครับ...พอเถอะครับ " พายัพเอ่ยห้ามหญิงสาวทันที ไม่งั้นการ์ดไม่มีเหลือไว้ทำงานแน่

" งั้นนายก็ขึ้นมาแทนสิพายัพ " ต้นข้าวบอกลูกน้องคนสนิทอีกคนของคู่หมั้นหนุ่มให้ขึ้นมาสู้กลับเธอบนเวทีแทนการ์ดคนอื่นที่เธอพึ่งจับทุ่มลงพื้นไป

" ผมก็ไม่ไหวแล้วครับ " พายัพส่ายหน้าอย่างระอา นี่นายเหนือหัวเขาหาสะใภ้หรือหาบอดี้การ์ดให้ลูกชายว่ะเนี่ย

" โกรธใครมาอีกล่ะ ถึงได้มาลงที่สนามแบบนี้ " พายุเดินพันมือเข้ามา ก่อนจะกระโดนขึ้นไปบนสนามมวย

" พี่ลมจะมาดุข้าวหรอคะ " หญิงสาวถามอย่างใสซื่อก่อนจะหลบหมัดของพายุได้อย่างฉิวเฉียด

" ใครจะดุเราได้ ขนาดเฮียที่ดุกว่าพี่เรายังไม่กลัว " พายุพูดก่อนจะหลบหมัดเล็กๆ แต่หนัก และเร็วพอสมควรได้อย่างหวุดหวิดเลยล่ะ

" เอ่อ...หลบกันอยู่แบบนี้ใครจะชนะวะเนี่ย เฮ้ย..คุณลม " พายัพบ่นออกมาเบาๆก่อนจะต้องตกใจ ที่เห็นพายุถูกศอกเล็กๆของหญิงสาวฟาดที่คิ้วจนแตก แล้วล้มลง ต้นข้าวเองก็ตกใจจนต้องรีบวิ่งเข้าไปดูทันที

" พี่ลม ข้าวขอโทษ ข้าวไม่ได้ตั้งใจ " หญิงสาวขอโทษอย่างสำนึกผิด ชายหนุ่มเลยยกมือบอกไม่เป็นไร

" ข้าว....ถ้าวันนึงเฮียมีกิ๊ก ข้าวไม่ยิงพี่ชายของพี่ตายหรอกหรอ " พายุถามติดตลก เขาต้องยอมรับเลยว่าทักษะการต่อสู้ของต้นข้าวเก่งพอๆกับเขาแล้วก็พี่ชายเลย

" พี่ลมก็ ไปให้หมอเย็บแผลก่อนเถอะค่ะ " ต้นข้าวกับพายัพรีบพยุงพายุไปที่ห้องพยาบาลทันที พายัพมองหญิงสาวอย่างเอือมๆ เริ่มสงสารเจ้านายตัวเองขึ้นมาเบาๆแล้วแฮะ คุณพายุฝีมือก็พอๆกับคุณดิน คุณต้นข้าวยังเล่นซะคิ้วแตก ถ้าแต่งงานกัน นายเขาจะเป็นยังไงว่ะเนี่ย