"นะ นายทำอะไร?" ทันทีที่เดินมาถึงหน้างาน ร่างสูงก็รีบก้มลงไปนั่งจนฉันต้องขยับเท้าหนีอย่างตกใจในการกระทำของเขา
"เธอเจ็บเท้า?" นี่เขาไม่รู้เหรอว่าทั้งหมดเป็นการแสดงละคร…
"ฉะ ฉันไม่ได้เจ็บ" เขาค่อยๆ ลุกขึ้นมายืนตรงในท่าเดิม ก่อนที่จะปล่อยมือที่กำลังประคองฉันแล้วจ้องมองนิ่งๆ
"กะ ก็ฉันรำคาญยัยคุณหญิงนั่น ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน ฉันก็ต้องเรียกร้องสิทธิ์ของฉัน" ฉันรีบพูดแก้ตัว
"สิทธิ์ของเธอ?"
"สิทธิ์ของคนเป็นแฟนคุณไง เธอพยายามยัดเยียดลูกสาวตัวเองให้คุณ จะให้ฉันอยู่เฉยๆ เหรอ?"
"…" เงียบ
"ฉะ ฉันหมายถึงแฟนปลอมๆ ตามสัญญาฉันบอกแล้วไงว่าคุณต้องห้ามมีคนอื่นระหว่างที่คบกับฉัน เพราะมันอาจจะทำให้ฉันดูเป็นคนโง่ในสายตาคนอื่น"
"ฉันไม่เคยสนใจเรื่องพวกนั้น"
"เพราะแบบนี้สินะคุณถึงอยากให้ฉันมาเป็นแฟนปลอมๆ ของคุณ เอาฉันเป็นไม้กันหมาน่ะสิ"
"แล้วแต่เธอจะคิด" ว่าจบเขาก็รีบเดินไปขึ้นรถอีกฝั่งทันที ตลอดการเดิ
