“Ang sama nang tingin niya sa akin, samantalang naghaharutan naman sila ni Christine. Hindi na talaga sila nagsasawa,” bulong ko sa aking sarili.
Naglakad na ako papasok sa loob dahil hindi ko sila kayang tingnan. Khait saan naman yata ay gano’n ang babaeng iyon.
Nadaig pa niya ang ahas na laging nakapulupot sa puno. Sabagay, mukha naman siyang ahas talaga.
Narinig ko ang tunog ng papaalis na sasakyan dahilan upang lihim akong mapangiti.
Subalit, hindi ko mapigilang hindi kabahan. I put the messes away in the living room because their drinks were scattered. Ngunit, napakislot ako dahil sa lakas ng pagkalilibag ng pinto. Hindi na ako lumingon dahil alam ko kung sino ang may gawa niyon.
“Halika nga rito!” asik na tawag sa akin ni Thomson.
“Inaayos ko pa itong mga kalat ninyo,” bun
