“Fvck!” sigaw ni Thomson, dahil ang lakas ng busina ng motor na dumaan sa harapan namin. “What did you say? Hindi ko masyadong natrinig dahil ang ingay ng tambutso ng motor,” inis na sambit niya.
Lumunok ako. “Um, wala. Sabi ko, masarap itong pansit.”
“Okay. Sakay ka na dahil baka maabutan pa tayo ng ulan,” walang ganang saad niya.
Sumakay na ako at bumalik na kami sa casa de kubo. Sinamantala kong magbihis habang nasa labas si Thomson at napansin ko na hindi naman lumalaki ang tiyan ko.
BUmuntong-hininga ako. Nilantakan ko na lang ang binili kong pansit dahil pakiramdam ko ay gutom na gutom ako.
“Ba’t sarap na sarap ka riyan sa kinakain mo? Parang hindi ka nakakain ng ilang buwan,” ani THomson sa akin nang pumasok siya rito.
“Namis ko lang kumain nito. Um, sa ‘yo na itong isa,
