When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“จ๊ะพ่ออุ๊ย” ช่อเอื้องกล่าวด้วยรอยยิ้ม แม้จะรู้สึกคลื่นไส้ แต่ตอนนี้จิตใจของเธอกลับเต็มไปด้วยความสุข สายน้ำรีบตามไปพยุงพ่ออุ๊ยคำปันให้ลุกขึ้นยืน ก่อนจะหันมาส่งยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขกับหญิงสาว “ช่อรออยู่นี่ก่อนนะครับ เดี๋ยวผมไปส่งพ่ออุ๊ยแล้วเอายาสมุนไพรมาให้คุณกับลูกด้วย” สายน้ำกล่าวก่อนจะพยุงพ่ออุ๊ยคำปันเดินออกไป ซึ่งช่อเอื้องก็พยักหน้ารับทราบและหลับตาลงด้วยความเหนื่อล้า หลังจากวันที่ได้รับทราบข่าวดี ชายหนุ่มก็ดูแลหญิงสาวด้วยความห่วงใย ช่อเอื้องแทบจะไม่ได้ทำอะไร ตอนนี้สายน้ำรับผิดชอบดูแลทุกอย่างในบ้าน ทั้งที่เขาก็ทำไม่เป็นเลยแม้แต่น้อย “ช่อ!! ผมหุงข้าวไหม้” เสียงของชายหนุ่มตะโกนเข้ามาบอกหญิงสาว ช่อเอื้องได้แต่ส่ายหน้า เพราะการหุงข้าวของเธอไม่ใช่การใช้หม้อหุงข้าว ดังนั้นถ้าไม่มีความชำนาญ ก็ไม่สามารถทำได้ “ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องทำ ฉันท้องนะไม่ได้ป่วย” ช่อเอื้องบ่นชายหนุ่มอุบ หลังจากที่อ